มารกิ
25-06-12, 09:10 AM
:rolleyes: มีด 2 เล่มนี้มันนานนมากแล้ว
<a href="http://image.ohozaa.com/view2/w9WXqKAB1xj3sr3S" target="_blank"><img border="0" src="http://image.ohozaa.com/i/539/LF4w7M.JPG" /></a>
<a href="http://image.ohozaa.com/view2/w9WXsSsGIZKvOK65" target="_blank"><img border="0" src="http://image.ohozaa.com/i/bb8/oLISXQ.JPG" /></a>
ABOVE: Blade: 440V forged, 4 inches
Handle: Burl (some kind)
BELOW: Blade: ATS34 forged
Handle: Sheep Horn (Honey)
Regrind by SUPAT
... ที่เขียนข้างบนไม่ผิดหรอกครับ มันถูกสร้างขึ้นด้วยวิธีการ "ตีขึ้นรูปร้อน" จริงๆ อาจจะดูผิดปกติบ้างเหมือนโม้แบบบ้าน้ำลาย แต่บนความจริง เหล็กที่เอามาตีมีดทั้ง 2 เล่มนี้มันเป็นเศษเหล็กที่เหลือจากการขึ้นรูปมีดที่ผมตัดออก ขนาดที่เหลือก็ประมาณ 38x38x4 mm. .... ฝีมือตีขึ้นรูปโดย "โกเนี๊ยว" ก็คงรู้จักกันดี ... ผมเก็บมีทั้งสองเล่มนี้ไว้ด้วยความระลึกถึงในฝีมือการตีเหล็ก มันจะไม่แปลกอะไรเลยถ้าเศษเหล็ก 2 ชิ้นนี้เป็นเหล็กไฮคาร์บอนธรรมดาทั่วไป แล้วตียืดเป็นมีดใบยาว 4 นิ้วได้ แต่นี่มันเป็นเหล็กไฮอัลลอยด์ถึงแม้มันจะต้องเชื่อมกั่นก็เถอะ ... นี่เป็นข้อนึง
... ส่วนอีกข้อนึง มันเป็นส่วนนึงของชิ้นงานที่จะเรียกว่า เป็น case study ส่วนตัวก็ว่าได้ ในสมัยนึงที่ยังเป็นช่วงของการค้นหาเพื่อค้นพบ มีดทั้งสองเล่ม ผมเอามาจัดการเรื่องการอบชุบเองโดยส่งเข้าขบวนการอบชุบของโรงงาน แต่ด้วยเหล็กทั้งสองตัวนี้ มันไม่ใช่เหล็กที่มีหรือใช้งานในงานอุตสาหกรรมในบ้านเรา และขบวนการและขั้นตอนการในการอบชุบก็จะมีรายละเอียดของในเรื่องอุณหภูมิและเวลาที่แตกต่างจากเหล็กอื่นที่มีใช้กันอยู่ในบ้านเรา ฉะนั้นถ้าจะให้ถูกต้องจริงๆก็ต้องเหมาแบทช์ก็คือ เหมาเตาเค้าชุบซึ่งไม่สนุกนักจากค่าใช้จ่าย(จากที่เคยทำกับมีดก่อนหน้านี้และเหลือเศษ 2 ชิ้นนี้) ... ก็เลยลดขั้นตอนโดยใช้ process ของโรงงานที่เค้ามีถูๆไถๆไป (ซึ่งเป็นวิธีการที่ผิด) มันก็พอได้ออกมาเป็นมีดซึ่งน่าจะไม่ได้คุณภาพของเหล็กครบถ้วนและถูกต้องนัก แต่จากการที่มันถูกขึ้นรูปด้วยการตี (ต้องตีด้วยความชำนาญ และต้องมาจัดการไล่เกรนใหม่ ไม่เช่นนั้นก็จะกลายเป็นขยะ) ผมไม่แน่ใจนักว่าเกรนของมันจะถูกปรับให้ดีเหมือนในเหล็ก 440C หรือไม่ เพราะไม่ได้ทำชิ้นงานเข้าห้องทดลองตรวจสอบ
... ส่วนที่ต้องมาให้ คุณสุพัธ ปรับหน้ามีดใหม่ก็เพราะว่าสมัยก่อนนั้นการขึ้นรูปมีดแบบนี้มันเหมือนจะดีแต่จริงๆแล้วมันไม่ดีหรอกครับ ด้วยเพราะเครื่องมือและเหล็กที่แข็งเหนียวขนาดนี้ เหมือนจะเรียบแต่จริงแล้วมันไม่เรียบอะไรประมาณนี้ ก็เลยเก็บมีดสองเล่มนี้ไว้ เอาไว้ดู เอาไว้นึกถึงเรื่องราวที่ผ่านๆมา
... จนมาถึงยุคสมัยนี้ ผมได้เห็นความเปลี่ยนแปลงที่เป็นความก้าวหน้าของการสร้างมีดในบ้านเราที่เดินไปในทางสว่าง ถึงแม้มันยังจะมีบางส่วนที่ยังพยายามดันตัวเองเข้าไปหมกอยู่ในมุมมืดก็ตามที เป็นความรู้สึกที่น่ายินดีและปิติ อาจจะเป็นเพราะผมเคยเดินทางผ่านช่วงเวลาแห่งความไม่รู้และมืดมนมาก่อน ไม่มีคำตอบจากใครใดใดทั้งสิ้นที่จะทำให้คุณเข้าใจและมั่งใจอย่างเช่นทุกวันนี้ ผมเห็นหลานคนที่เดินเข้ามาและอยากเป็น "ช่างมีด" ผมว่าผมได้เห็นความรู้สึกในสายตาของคนเหล่านั้น จากการที่เค้าได้สร้างมีดของตัวเอง จากการที่เค้าได้เห็นศักยภาพของเหล็กที่เป็นใบมีดด้วยความพึงพอใจ แต่มันเหมือนบางอย่างหายไป ความรู้สึกมันน่าจะยิ่งใหญ่และฉ่ำชื่นมากกว่านั้น อาจจะเป็นเพราะทุกอย่างมันมีคำตอบ มีที่มาให้ได้รู้ ได้ลอง ส่วนนึงอาจเป็นเพราะเขาเหล่านั้นไม่ได้เดินอยู่บนความไม่รู้และโง่งมอย่างเมื่อก่อน .... ผมนึกถึงตัวเอง .... วันที่ผมสามารถจัดการกับเหล็กที่เป็นใบมีดได้อย่างถูกต้อง วันที่มีคำตอบให้ตัวเองในทุกๆคำถามว่า "ทำไมมีดมันถึงเป็นแบบนี้วะ" .... ผมเหมือนคนบ้าที่ได้ของเล่นที่ถูกใจ ผมไม่นอนทั้งคืน ทดลอง ทดสอบ และเล่นอยู่กับใบมีดที่ค้นหามันเจอ
... และ มันนานมากกว่าจะมาถึงวันนี้ วันน้ผมถือว่าเป็นยุคทองของมีดในบ้านเรา เป็นยุคของการพัฒนา ยุคของการสร้างงาน ผมก็หวังว่าหลายๆท่านที่เข้ามาในวังวนของมีดและได้รู้ ได้เห็น มีดที่เป็นมีดที่ถูกสร้างขึ้นมาอย่างถูกต้อง สร้างด้วยความคิดด้วยปราถนาที่จะให้เป็นมีดที่ดี หวังว่าหลายๆท่านคงจะได้เรียนรู้และแยกแยะได้ ก็ขอให้ทุกท่านช่วยกัยเผยแพร่สิ่งที่ท่านรู้ให้กระขายออกไปวงกว้าง ให้คนทั่วไปได้รู้และเข้าใจว่ามีดคืออะไร และ มันไม่ได้เป็นชะแลง เป็นจอบ เป้นขวานหรือเศษเหล็กที่มีคมบาดมือได้ ให้คนทั่วไปเห็นศักยภาพของมีดและรู้ว่านิยามของ "มีดดี" คืออะไร
มีด....มันมีคุณค่า :)
<a href="http://image.ohozaa.com/view2/w9WXqKAB1xj3sr3S" target="_blank"><img border="0" src="http://image.ohozaa.com/i/539/LF4w7M.JPG" /></a>
<a href="http://image.ohozaa.com/view2/w9WXsSsGIZKvOK65" target="_blank"><img border="0" src="http://image.ohozaa.com/i/bb8/oLISXQ.JPG" /></a>
ABOVE: Blade: 440V forged, 4 inches
Handle: Burl (some kind)
BELOW: Blade: ATS34 forged
Handle: Sheep Horn (Honey)
Regrind by SUPAT
... ที่เขียนข้างบนไม่ผิดหรอกครับ มันถูกสร้างขึ้นด้วยวิธีการ "ตีขึ้นรูปร้อน" จริงๆ อาจจะดูผิดปกติบ้างเหมือนโม้แบบบ้าน้ำลาย แต่บนความจริง เหล็กที่เอามาตีมีดทั้ง 2 เล่มนี้มันเป็นเศษเหล็กที่เหลือจากการขึ้นรูปมีดที่ผมตัดออก ขนาดที่เหลือก็ประมาณ 38x38x4 mm. .... ฝีมือตีขึ้นรูปโดย "โกเนี๊ยว" ก็คงรู้จักกันดี ... ผมเก็บมีทั้งสองเล่มนี้ไว้ด้วยความระลึกถึงในฝีมือการตีเหล็ก มันจะไม่แปลกอะไรเลยถ้าเศษเหล็ก 2 ชิ้นนี้เป็นเหล็กไฮคาร์บอนธรรมดาทั่วไป แล้วตียืดเป็นมีดใบยาว 4 นิ้วได้ แต่นี่มันเป็นเหล็กไฮอัลลอยด์ถึงแม้มันจะต้องเชื่อมกั่นก็เถอะ ... นี่เป็นข้อนึง
... ส่วนอีกข้อนึง มันเป็นส่วนนึงของชิ้นงานที่จะเรียกว่า เป็น case study ส่วนตัวก็ว่าได้ ในสมัยนึงที่ยังเป็นช่วงของการค้นหาเพื่อค้นพบ มีดทั้งสองเล่ม ผมเอามาจัดการเรื่องการอบชุบเองโดยส่งเข้าขบวนการอบชุบของโรงงาน แต่ด้วยเหล็กทั้งสองตัวนี้ มันไม่ใช่เหล็กที่มีหรือใช้งานในงานอุตสาหกรรมในบ้านเรา และขบวนการและขั้นตอนการในการอบชุบก็จะมีรายละเอียดของในเรื่องอุณหภูมิและเวลาที่แตกต่างจากเหล็กอื่นที่มีใช้กันอยู่ในบ้านเรา ฉะนั้นถ้าจะให้ถูกต้องจริงๆก็ต้องเหมาแบทช์ก็คือ เหมาเตาเค้าชุบซึ่งไม่สนุกนักจากค่าใช้จ่าย(จากที่เคยทำกับมีดก่อนหน้านี้และเหลือเศษ 2 ชิ้นนี้) ... ก็เลยลดขั้นตอนโดยใช้ process ของโรงงานที่เค้ามีถูๆไถๆไป (ซึ่งเป็นวิธีการที่ผิด) มันก็พอได้ออกมาเป็นมีดซึ่งน่าจะไม่ได้คุณภาพของเหล็กครบถ้วนและถูกต้องนัก แต่จากการที่มันถูกขึ้นรูปด้วยการตี (ต้องตีด้วยความชำนาญ และต้องมาจัดการไล่เกรนใหม่ ไม่เช่นนั้นก็จะกลายเป็นขยะ) ผมไม่แน่ใจนักว่าเกรนของมันจะถูกปรับให้ดีเหมือนในเหล็ก 440C หรือไม่ เพราะไม่ได้ทำชิ้นงานเข้าห้องทดลองตรวจสอบ
... ส่วนที่ต้องมาให้ คุณสุพัธ ปรับหน้ามีดใหม่ก็เพราะว่าสมัยก่อนนั้นการขึ้นรูปมีดแบบนี้มันเหมือนจะดีแต่จริงๆแล้วมันไม่ดีหรอกครับ ด้วยเพราะเครื่องมือและเหล็กที่แข็งเหนียวขนาดนี้ เหมือนจะเรียบแต่จริงแล้วมันไม่เรียบอะไรประมาณนี้ ก็เลยเก็บมีดสองเล่มนี้ไว้ เอาไว้ดู เอาไว้นึกถึงเรื่องราวที่ผ่านๆมา
... จนมาถึงยุคสมัยนี้ ผมได้เห็นความเปลี่ยนแปลงที่เป็นความก้าวหน้าของการสร้างมีดในบ้านเราที่เดินไปในทางสว่าง ถึงแม้มันยังจะมีบางส่วนที่ยังพยายามดันตัวเองเข้าไปหมกอยู่ในมุมมืดก็ตามที เป็นความรู้สึกที่น่ายินดีและปิติ อาจจะเป็นเพราะผมเคยเดินทางผ่านช่วงเวลาแห่งความไม่รู้และมืดมนมาก่อน ไม่มีคำตอบจากใครใดใดทั้งสิ้นที่จะทำให้คุณเข้าใจและมั่งใจอย่างเช่นทุกวันนี้ ผมเห็นหลานคนที่เดินเข้ามาและอยากเป็น "ช่างมีด" ผมว่าผมได้เห็นความรู้สึกในสายตาของคนเหล่านั้น จากการที่เค้าได้สร้างมีดของตัวเอง จากการที่เค้าได้เห็นศักยภาพของเหล็กที่เป็นใบมีดด้วยความพึงพอใจ แต่มันเหมือนบางอย่างหายไป ความรู้สึกมันน่าจะยิ่งใหญ่และฉ่ำชื่นมากกว่านั้น อาจจะเป็นเพราะทุกอย่างมันมีคำตอบ มีที่มาให้ได้รู้ ได้ลอง ส่วนนึงอาจเป็นเพราะเขาเหล่านั้นไม่ได้เดินอยู่บนความไม่รู้และโง่งมอย่างเมื่อก่อน .... ผมนึกถึงตัวเอง .... วันที่ผมสามารถจัดการกับเหล็กที่เป็นใบมีดได้อย่างถูกต้อง วันที่มีคำตอบให้ตัวเองในทุกๆคำถามว่า "ทำไมมีดมันถึงเป็นแบบนี้วะ" .... ผมเหมือนคนบ้าที่ได้ของเล่นที่ถูกใจ ผมไม่นอนทั้งคืน ทดลอง ทดสอบ และเล่นอยู่กับใบมีดที่ค้นหามันเจอ
... และ มันนานมากกว่าจะมาถึงวันนี้ วันน้ผมถือว่าเป็นยุคทองของมีดในบ้านเรา เป็นยุคของการพัฒนา ยุคของการสร้างงาน ผมก็หวังว่าหลายๆท่านที่เข้ามาในวังวนของมีดและได้รู้ ได้เห็น มีดที่เป็นมีดที่ถูกสร้างขึ้นมาอย่างถูกต้อง สร้างด้วยความคิดด้วยปราถนาที่จะให้เป็นมีดที่ดี หวังว่าหลายๆท่านคงจะได้เรียนรู้และแยกแยะได้ ก็ขอให้ทุกท่านช่วยกัยเผยแพร่สิ่งที่ท่านรู้ให้กระขายออกไปวงกว้าง ให้คนทั่วไปได้รู้และเข้าใจว่ามีดคืออะไร และ มันไม่ได้เป็นชะแลง เป็นจอบ เป้นขวานหรือเศษเหล็กที่มีคมบาดมือได้ ให้คนทั่วไปเห็นศักยภาพของมีดและรู้ว่านิยามของ "มีดดี" คืออะไร
มีด....มันมีคุณค่า :)