Drunken_Writer
01-07-12, 09:00 PM
นิทานดีเล่าแล้ว................คิดตาม ยามฟัง
ตีแผ่สำนวนงาม................ค่าล้ำ
คำสอนย่อมเจ็บยาม...........สอนสั่ง ให้คิด
หากคู่ควรโลกค้ำ...............ใคร่น้อม ทำตาม
อาลักษณ์ไร้หัวใจในโลกหล้า
ขอจำนรรเจรจาเรื่องสะสวย
ถึงหญิงหนึ่งอ้อนแอ้นงามสำรวย
เปี่ยมไปด้วย ซื่อสัตย์ ต่อสวามี
"สาวิตรี"คือชื่อนางหญิงคนนั้น
คนที่มั่นในความรักด้วยศักดิ์ศรี
มีเพียงหนึ่งที่พึงใจมอบชีวี
แม้นสามีไร้วิญญาณยังตามคืน.....
บัดนี้...อาลักษณ์ไร้หัวใจ......
ขอจารจำนรรเจรจาเล่าเรื่อง !!!!!!!!
มีพระราชานามชื่ออันลือเลื่อง
ทรงปราดเปรื่องการปกครองครรลองราช
อัศวบบดีนี้นามแห่งปราชญ์
ทรงครองราชด้วยทศพิศราชธรรม
หากแต่ด้วยบุญกรรมที่กำหนด
แม้นดีหมดด้วยภาระน่าเกรงขาม
ขาดผู้สืบสายเลือดที่ควรทำ
ด้วยบุญกรรมที่ได้ก่อล่วงผ่านมา
จึงไหว้วอนสักการะขอจากเทพ
จึงได้เสพสุขมีลูกไร้ทุกขา
ก่อกำเนิดเกิดมาเปนราชธิดา
ทรงนามว่า สาวิตรี ผู้งดงาม
จนดรุณเติบโตเข้าวัยสาว
ก็ถึงคราวหาคู่เสาะหาถาม
แต่ไม่มีใครคู่ควรเลยสักนาม
ราชาจำใจปล่อยให้ออกหาคู่
มาพบท้าว สัตยวานกษัตริย์
ผู้ไร้ราขบัลลังค์อันโก้หรู
มีวิชารูปสมบัติที่ควรคู่
แม่โฉมตรูสู่ขอเปนสวามี
แต่ฤาษี นารัท ทัดทานไว้
ด้วยหัวใจมิได้ขัดสมศักดิ์ศรี
แต่ด้วยดวงชะตาต้องราคี
หนึ่งขวบปีที่อยู่ร่วมแล้วจากตาย
สาวิตรี เจรจากับบิดา
บอกท่านว่ามิเปนไรมิใจหาย
จะขออยู่ร่วมรักจนชีพวาย
จนตัวตายจากกันในอีกหนึ่งปี
หนึ่งปีผันผ่านไปไว้ปานวอก
ฤาษีบอกอนาคตมิอาจหนี
พระราชาสัตยวานภูมี
สิ้นชีวีในอีกเพียงสามสี่วัน
สาวิตรีจึงริเริ่มบำเพ็ญเพียร
ให้บุญเปลี่ยนชะตากำหนดนั้น
สามทิวาสี่ราตรีที่ผ่านผัน
ก็ถึงวันสวามีละวิญญาณ
ธรรมเทพยมบาลจึงปรากฎ
ตามกำหนดรับวิญญาณมิอาจหัน
สู่โลกแห่งความตายตามกำหนดวัน
นางจึงหันเดินตามไปทันที
ด้วยบุญที่บำเพ็ญที่ผ่านมา
พระธรรมาเทพจึงมิห้ามครั้งนี้
ให้นางร่วมเดินทางกับพระภูมี
มุ่งหน้าที่นรกภูมิถิ่นคนตาย
จึงเริ่มเจรจาความด้วยธรรมะ
ด้วยองค์พระธรรมเทพโปรดเหลือหลาย
จึงมอบพรให้หนึ่งข้อขอตามสบาย
แต่คนตายห้ามขอฟื้นคืนชีวี
นางจึงขอให้บิดาสามีตน
ให้หลุดพ้นตามืดบอดกำลังดี
ธรรมเทพทรงโปรดการพาที
อันพรนี้จึงเปนจริงในบัดดล
นางจึงเจรจาต่อด้วยธรรมสอน
จึงได้พรอีกข้อมิฉ้อฉล
ขอให้บิดาของสวามีตน
มีเหตุได้คืนครองราชอีกที
นางติดตามธรรมเทพก้าวหน้าต่อ
แถมหลอกล่อด้วยธรรมทุกวิถี
ธรรมเทพโปรดปรานธรรมอันดี
พรข้อที่สามนางได้รับตามมา
นางจึงขอให้บิดามีบุตรล้น
เปนร้อยคนสุดประเสริฐเลิศศักดา
นางวอนเว้าขอคุยด้วยธรรมมา
ธรรมเทพาจึงให้พรข้อที่สี่
หากมีข้อแม้อยู่อีกข้อหนึ่ง
เมื่อขอซึ่งความต้องการข้าต้องหนี
เจ้าต้องหยุดตามข้าไปเสียที
ข้อที่สี่จงขอมาข้ารอฟัง
สาวิตรีใคร่คิดอยู่ครู่หนึ่ง
แล้วเอ่ยซึ่งคำพรต่อความหวัง
รักพระสัตยวานเต็มกำลัง
ขอพลังความดีให้มีบุตร
ธรรมเทพจึงประทานพรตามขอ
นางมิรอขอท้วงติงสิ่งท้ายสุด
ข้านั้นรักสวามีมิมีหยุด
มิอาจรุดมีบุตรกับใครอื่น
ธรรมเทพจนปัญญาด้วยรักษ์สัตย์
จึงต้องจัดตามพรแม้นต้องฝืน
ชีพของสัตยวานเลยต้องคืน
นางแช่มชื่นคืนสู่โลกพร้อมสองคน
ธรรมเทพจึงแถมพรให้อีกข้อ
อย่ารีรอจงกลับไปอย่าสับสน
เจ้าทั้งสองจักมีสุขไร้ทุกข์ปน
สุขตราบจนลมหายใจเจ้าวายปราณ
นี่คืออานิสงฆ์ความสัตย์ซื่อ
ที่หญิงถือซื่อสัตย์เปนพื้นฐาน
กุศลธรรมจักช่วยดลบันดาล
ให้ครบครันความสุขนิรันดร์กาล
ขอจบเรื่อง สาวิตรี ที่ตรงนี้
ขอจงมีจิตกุศลเล่าสืบสาน
วรรณกรรมล้ำเลิศไปชั่วกาล
ขอไหว้วานช่วยอ่านวรรณกรรมไทย
ตีแผ่สำนวนงาม................ค่าล้ำ
คำสอนย่อมเจ็บยาม...........สอนสั่ง ให้คิด
หากคู่ควรโลกค้ำ...............ใคร่น้อม ทำตาม
อาลักษณ์ไร้หัวใจในโลกหล้า
ขอจำนรรเจรจาเรื่องสะสวย
ถึงหญิงหนึ่งอ้อนแอ้นงามสำรวย
เปี่ยมไปด้วย ซื่อสัตย์ ต่อสวามี
"สาวิตรี"คือชื่อนางหญิงคนนั้น
คนที่มั่นในความรักด้วยศักดิ์ศรี
มีเพียงหนึ่งที่พึงใจมอบชีวี
แม้นสามีไร้วิญญาณยังตามคืน.....
บัดนี้...อาลักษณ์ไร้หัวใจ......
ขอจารจำนรรเจรจาเล่าเรื่อง !!!!!!!!
มีพระราชานามชื่ออันลือเลื่อง
ทรงปราดเปรื่องการปกครองครรลองราช
อัศวบบดีนี้นามแห่งปราชญ์
ทรงครองราชด้วยทศพิศราชธรรม
หากแต่ด้วยบุญกรรมที่กำหนด
แม้นดีหมดด้วยภาระน่าเกรงขาม
ขาดผู้สืบสายเลือดที่ควรทำ
ด้วยบุญกรรมที่ได้ก่อล่วงผ่านมา
จึงไหว้วอนสักการะขอจากเทพ
จึงได้เสพสุขมีลูกไร้ทุกขา
ก่อกำเนิดเกิดมาเปนราชธิดา
ทรงนามว่า สาวิตรี ผู้งดงาม
จนดรุณเติบโตเข้าวัยสาว
ก็ถึงคราวหาคู่เสาะหาถาม
แต่ไม่มีใครคู่ควรเลยสักนาม
ราชาจำใจปล่อยให้ออกหาคู่
มาพบท้าว สัตยวานกษัตริย์
ผู้ไร้ราขบัลลังค์อันโก้หรู
มีวิชารูปสมบัติที่ควรคู่
แม่โฉมตรูสู่ขอเปนสวามี
แต่ฤาษี นารัท ทัดทานไว้
ด้วยหัวใจมิได้ขัดสมศักดิ์ศรี
แต่ด้วยดวงชะตาต้องราคี
หนึ่งขวบปีที่อยู่ร่วมแล้วจากตาย
สาวิตรี เจรจากับบิดา
บอกท่านว่ามิเปนไรมิใจหาย
จะขออยู่ร่วมรักจนชีพวาย
จนตัวตายจากกันในอีกหนึ่งปี
หนึ่งปีผันผ่านไปไว้ปานวอก
ฤาษีบอกอนาคตมิอาจหนี
พระราชาสัตยวานภูมี
สิ้นชีวีในอีกเพียงสามสี่วัน
สาวิตรีจึงริเริ่มบำเพ็ญเพียร
ให้บุญเปลี่ยนชะตากำหนดนั้น
สามทิวาสี่ราตรีที่ผ่านผัน
ก็ถึงวันสวามีละวิญญาณ
ธรรมเทพยมบาลจึงปรากฎ
ตามกำหนดรับวิญญาณมิอาจหัน
สู่โลกแห่งความตายตามกำหนดวัน
นางจึงหันเดินตามไปทันที
ด้วยบุญที่บำเพ็ญที่ผ่านมา
พระธรรมาเทพจึงมิห้ามครั้งนี้
ให้นางร่วมเดินทางกับพระภูมี
มุ่งหน้าที่นรกภูมิถิ่นคนตาย
จึงเริ่มเจรจาความด้วยธรรมะ
ด้วยองค์พระธรรมเทพโปรดเหลือหลาย
จึงมอบพรให้หนึ่งข้อขอตามสบาย
แต่คนตายห้ามขอฟื้นคืนชีวี
นางจึงขอให้บิดาสามีตน
ให้หลุดพ้นตามืดบอดกำลังดี
ธรรมเทพทรงโปรดการพาที
อันพรนี้จึงเปนจริงในบัดดล
นางจึงเจรจาต่อด้วยธรรมสอน
จึงได้พรอีกข้อมิฉ้อฉล
ขอให้บิดาของสวามีตน
มีเหตุได้คืนครองราชอีกที
นางติดตามธรรมเทพก้าวหน้าต่อ
แถมหลอกล่อด้วยธรรมทุกวิถี
ธรรมเทพโปรดปรานธรรมอันดี
พรข้อที่สามนางได้รับตามมา
นางจึงขอให้บิดามีบุตรล้น
เปนร้อยคนสุดประเสริฐเลิศศักดา
นางวอนเว้าขอคุยด้วยธรรมมา
ธรรมเทพาจึงให้พรข้อที่สี่
หากมีข้อแม้อยู่อีกข้อหนึ่ง
เมื่อขอซึ่งความต้องการข้าต้องหนี
เจ้าต้องหยุดตามข้าไปเสียที
ข้อที่สี่จงขอมาข้ารอฟัง
สาวิตรีใคร่คิดอยู่ครู่หนึ่ง
แล้วเอ่ยซึ่งคำพรต่อความหวัง
รักพระสัตยวานเต็มกำลัง
ขอพลังความดีให้มีบุตร
ธรรมเทพจึงประทานพรตามขอ
นางมิรอขอท้วงติงสิ่งท้ายสุด
ข้านั้นรักสวามีมิมีหยุด
มิอาจรุดมีบุตรกับใครอื่น
ธรรมเทพจนปัญญาด้วยรักษ์สัตย์
จึงต้องจัดตามพรแม้นต้องฝืน
ชีพของสัตยวานเลยต้องคืน
นางแช่มชื่นคืนสู่โลกพร้อมสองคน
ธรรมเทพจึงแถมพรให้อีกข้อ
อย่ารีรอจงกลับไปอย่าสับสน
เจ้าทั้งสองจักมีสุขไร้ทุกข์ปน
สุขตราบจนลมหายใจเจ้าวายปราณ
นี่คืออานิสงฆ์ความสัตย์ซื่อ
ที่หญิงถือซื่อสัตย์เปนพื้นฐาน
กุศลธรรมจักช่วยดลบันดาล
ให้ครบครันความสุขนิรันดร์กาล
ขอจบเรื่อง สาวิตรี ที่ตรงนี้
ขอจงมีจิตกุศลเล่าสืบสาน
วรรณกรรมล้ำเลิศไปชั่วกาล
ขอไหว้วานช่วยอ่านวรรณกรรมไทย