แวบมา
25-07-12, 10:00 PM
ผมเชื่อว่า พี่ๆ ที่เล่นปืนมาแต่รุ่นเก่าคงทราบกันดีอยู่แล้วว่า
คู่ศึกที่ทำให้ทหารในกองทัพสหปาลีรัฐอเมริกัน สมัครใจเปลี่ยนขนาดกระสุน จากหน้าตัด .38 มาเป็น .45
เหตุการณ์ครั้งนั้นเกิดยังหมู่เกาะฟิลิปปินส์ไกลโพ้น โดยจารึกบนกองซากศพนักรบเผ่าโมโรผู้ทรงเกียรติ
ในช่วงสงครามล่าเมืองขึ้น หรือศึกระหว่าง อเมริกัน-โมโร เมื่อคริสตกาลผ่านได้ประมาณ 1899-1913 ปี
มีภาพถ่ายเก่าอยู่ภาพหนึ่งผมเห็นคุ้นตามาตั้งแต่เริ่มเล่นกริช ซึ่งส่วนมากฝรั่งจะบรรยายทำนองว่า "Moro chief" ผมก็ดูผ่านตา
จนกระทั่งมาพบอยู่เว็บหนึ่ง( http://www.morolandhistory.com/02.PG-Moros/5.moros_c1900.htm ) เขาใช้คำว่า
"Panglima Hassan of Jolo ...it took 33 bullets to bring him down"
ผมจึงสะดุดใจขึ้นมา เพราะเคยได้ยินอาจารย์ของผมท่านบอกว่า ปังลีมาเป็นคำเรียกตำแหน่งแม่ทัพในภาษามลายู
และเมื่อค้นหาต่อก็พบบทความที่เกี่ยวข้องดังนี้ครับ
"In early November 1903, Hassan and about 3,000 to 4,000 warriors besieged the American garrison in Jolo. Armed only with krises (wavy-edged swords) and some old rifles, they bottled up the Americans for a week before being forced to withdraw. Following a battle, Hassan was captured while bathing near his camp at Lake Seit in late November 1903, but he soon escaped. He resumed the war in February 1904 when, together with Datu ("Chief") Laksamana and Datu Usap, they attacked the pro-American Sultan Kiram and his forces in the battle of Pampang. He lost in the battle, and was later killed with his two companions along the crater of Bud Bagsak. Hassan had 17 wounds in his body, but died game, crawling with his kris in his mouth toward the nearest wounded American soldier when the last bullet dispatched him."
ด้านบนนั้นเป็นบันทึกประวัติศาสตร์
ส่วนด้านล่างนี่เข้าใจว่าเป็นความเห็นส่วนตัวครับ
"The 1911 was called into service some years later when American troops in the Philippines encountered Moro Warriors and their issue .38 revolvers had little effect. They got tired of pumping .38 rounds into these crazed Warriors and need a man stopper round. If you ever run into a guy like the one above, you better be carrying this...."
(ที่มาจาก http://www.chopcult.com/forum/showthread.p...395&page=18 (http://www.chopcult.com/forum/showthread.php?t=5395&page=18) )
และนี่คือภาพของบุรุษที่ประวัติศาสตร์ต้องจารจารึกชื่อของท่านไว้ครับ
http://www.freewebs.com/philippineamericanwar/Panglima%20Hassan%20in%20early%201900s%20KIA%20March%204%201904.jpg
(ที่มาของภาพและติดตามศึกษาข้อมูลของศึกโมโรเพิ่มเติมได้จาก http://philippineamericanwar.webs.com/stal...oresistance.htm (http://philippineamericanwar.webs.com/stallingmororesistance.htm) )
คู่ศึกที่ทำให้ทหารในกองทัพสหปาลีรัฐอเมริกัน สมัครใจเปลี่ยนขนาดกระสุน จากหน้าตัด .38 มาเป็น .45
เหตุการณ์ครั้งนั้นเกิดยังหมู่เกาะฟิลิปปินส์ไกลโพ้น โดยจารึกบนกองซากศพนักรบเผ่าโมโรผู้ทรงเกียรติ
ในช่วงสงครามล่าเมืองขึ้น หรือศึกระหว่าง อเมริกัน-โมโร เมื่อคริสตกาลผ่านได้ประมาณ 1899-1913 ปี
มีภาพถ่ายเก่าอยู่ภาพหนึ่งผมเห็นคุ้นตามาตั้งแต่เริ่มเล่นกริช ซึ่งส่วนมากฝรั่งจะบรรยายทำนองว่า "Moro chief" ผมก็ดูผ่านตา
จนกระทั่งมาพบอยู่เว็บหนึ่ง( http://www.morolandhistory.com/02.PG-Moros/5.moros_c1900.htm ) เขาใช้คำว่า
"Panglima Hassan of Jolo ...it took 33 bullets to bring him down"
ผมจึงสะดุดใจขึ้นมา เพราะเคยได้ยินอาจารย์ของผมท่านบอกว่า ปังลีมาเป็นคำเรียกตำแหน่งแม่ทัพในภาษามลายู
และเมื่อค้นหาต่อก็พบบทความที่เกี่ยวข้องดังนี้ครับ
"In early November 1903, Hassan and about 3,000 to 4,000 warriors besieged the American garrison in Jolo. Armed only with krises (wavy-edged swords) and some old rifles, they bottled up the Americans for a week before being forced to withdraw. Following a battle, Hassan was captured while bathing near his camp at Lake Seit in late November 1903, but he soon escaped. He resumed the war in February 1904 when, together with Datu ("Chief") Laksamana and Datu Usap, they attacked the pro-American Sultan Kiram and his forces in the battle of Pampang. He lost in the battle, and was later killed with his two companions along the crater of Bud Bagsak. Hassan had 17 wounds in his body, but died game, crawling with his kris in his mouth toward the nearest wounded American soldier when the last bullet dispatched him."
ด้านบนนั้นเป็นบันทึกประวัติศาสตร์
ส่วนด้านล่างนี่เข้าใจว่าเป็นความเห็นส่วนตัวครับ
"The 1911 was called into service some years later when American troops in the Philippines encountered Moro Warriors and their issue .38 revolvers had little effect. They got tired of pumping .38 rounds into these crazed Warriors and need a man stopper round. If you ever run into a guy like the one above, you better be carrying this...."
(ที่มาจาก http://www.chopcult.com/forum/showthread.p...395&page=18 (http://www.chopcult.com/forum/showthread.php?t=5395&page=18) )
และนี่คือภาพของบุรุษที่ประวัติศาสตร์ต้องจารจารึกชื่อของท่านไว้ครับ
http://www.freewebs.com/philippineamericanwar/Panglima%20Hassan%20in%20early%201900s%20KIA%20March%204%201904.jpg
(ที่มาของภาพและติดตามศึกษาข้อมูลของศึกโมโรเพิ่มเติมได้จาก http://philippineamericanwar.webs.com/stal...oresistance.htm (http://philippineamericanwar.webs.com/stallingmororesistance.htm) )