มีใครให้นิยามความแตกต่างของการยิงธนู Traddy กับ Recurve+Compound ได้บ้าง [เอกสาร]

Dome@259

27-08-11, 11:09 AM

มีใครให้นิยามความแตกต่างของการยิงธนู Traddy กับ Recurve+Compound ได้บ้างครับ:):)

:D:Dอยากรู้จังว่าท่านทั้งหลายคิดอย่างไร:D:D

zonbank

27-08-11, 11:14 AM

Treddy = ยาดอง
Compound = Absinthe

ejom

27-08-11, 11:17 AM

ไม่แตกต่าง แต่ไม่เหมือน

หากเพียงยกดึงเล็งปล่อย

Hellsing

27-08-11, 01:38 PM

Recurve = กีฬาวัยรุ่น

Compound = จักรยานสามล้อ

Traditional = หนังกะติ๊ก

:D

ck.

27-08-11, 02:53 PM

Recurve = ยิงจริงจัง

Compound = ยิงเอามันส์

Traditional = ยิงไปเถิดดดด... :D:D:D:D

jackagee

27-08-11, 04:02 PM

RECURVE = CLASSIC
COMPOUND = ROCK
TRADITIONAL = สามช่า

nam26

27-08-11, 04:09 PM

Traditional - ใช้สัญชาติญาณล้วนๆ เล็งด้วยใจและความรู้สึกที่ถูกต้องกับความเป็นจริง... คิดว่าใช่แต่ปล่อยไปแล้วลูกปักผิดจากที่คิดว่าใช่ ความรู้สึกผิดต้องปรับใหม่ หากดื้อคิดว่ามันต้องใช่ลูกมันก็ปักที่เดิมทุกครั้ง ความรู้สึกที่ถูกต้องและจุดที่ลูกธนูไปปักเข้าเป้ามาจากการซ้อมมากจนเข้าใจความรู้สึกของธนู

Recurve - ใช้สัญชาติญานน้อยกว่าแต่ปรับเป็นระบบ เล็งด้วยความมั่นใจและเชื่อมั่นในศูนย์ เหตุผลลูกที่ปักมาจากตำแหน่งศูนย์พาไป เข้าใจเหตุผลง่ายตอบได้. มีที่มาที่ไป และปรับจนลูกเข้าจุดศูนย์กลาง.

Compound - ใช้สัญชาตญาณน้อยมากแต่ต้องการการควบคุมร่างกายสูงสุด อุปกรณ์มีความช่วยในการยิงให้แม่นได้สูง ขนาดเป้าเล็กลงมากโดยเฉพาะ18เมตร อยู่ที่. คน100เปอร์เซนต์ในการควบคุมให้เข้าสู่เป้าหมายตรงกลางที่เล็กทุกครั้ง. คนยิงต้องมีการฝึกมาดีมากเพื่อควบคุมความสมำ่เสมอในการยิงแต่ละลูกและเป้าหมายขนาดเล็กที่สุดจะท้าทาย

แต่ละอย่างยากพอๆกันไม่สามารถมาเปรียบเทียบกันได้เลยครับสำหรับผมแต่สำหรับทนายผมยอมว่ะ.....เก่งโคตร ทำได้อย่างไงกันนะ....

3ox

27-08-11, 04:33 PM

ทางเดินสามทาง จุดหมายเดียวกัน :confused:

PpupP

27-08-11, 04:54 PM

recurve = วัยเด็ก ต้องการความท้าทาย
compound = วัยกลางคน ต้องการความสำเร็จ
traddy = วัย.... มีทุกอย่างแล้ว

:rolleyes::rolleyes:

boom

27-08-11, 08:25 PM

recurve = วัยเด็ก ต้องการความท้าทาย
compound = วัยกลางคน ต้องการความสำเร็จ
traddy = วัย.... มีทุกอย่างแล้ว

:rolleyes::rolleyes:

มาต่อให้น้องปั๊ป มีทุกอย่างแล้ว ต้องการความสุขทางใจ

boom

27-08-11, 08:26 PM

Recurve = ยิงจริงจัง

Compound = ยิงเอามันส์

Traditional = ยิงไปเถิดดดด... :D:D:D:D

:2TU::2TU::2TU::D

heromozo

27-08-11, 08:29 PM

recurve = แข่งขัน
compound = ยิงปืน
traddy = ยาก ท้าทาย สนุก ผิดก็ไม่เครียด

pati

27-08-11, 11:09 PM

recurve = สุขุม,นุ่มลึก:cool:
compound = ดุดัน:mad:
traddy = เฮฮา ป่าช้าแตก:love::eek::crying::(:mad::o:rolleyes:;):p:cool:

Penguin-F

28-08-11, 11:09 AM

recurve compound traddy ไม่ต่างกันหลอกครับ

ที่ีจะ่ต่างก็ตรงตัวคนยิงธนูนั้นละครับ...แตกต่างแน่ๆ

วิธ

28-08-11, 11:19 AM

:p:p:p ตาโดมถ้าอยากรู้นิยามของธนูทั้งสามต้องซื้อมาลองยิงดูทั้งสามแบบรับรองว่าได้คำตอบแน่ๆ

pati

28-08-11, 01:02 PM

:p:p:p ตาโดมถ้าอยากรู้นิยามของธนูทั้งสามต้องซื้อมาลองยิงดูทั้งสามแบบรับรองว่าได้คำตอบแน่ๆ

รึไม่ก็หลงทางไปเป็นแชมป์RCกับCP และไม่ยอมกลับมายิงTD:D

Dome@259

28-08-11, 04:32 PM

:p:p:p ตาโดมถ้าอยากรู้นิยามของธนูทั้งสามต้องซื้อมาลองยิงดูทั้งสามแบบรับรองว่าได้คำตอบแน่ๆ

แค่อยากรู้ว่าคนอื่นๆคิดกันอย่างไรครับป๋า ผมมีคำตอบสำหรับผมแล้วครับ:):)

Recurve และ Compound เวลายิงใช้สมองกับเหตุผล ต้องเข้าแองเคอร์ จัดท่ายิง เร่งหลัง ฟังคลิกเกอร์ ฯลฯ
Traddy เวลายิงใช้ความรู้สึกและหัวใจ เพียงแค่มองเป้าด้วยใจแล้วปล่อยลูกไปด้วยความรู้สึก:D:D

ความยากของเทรดดี้อยู่ที่ว่าเราและธนูเป็นหนึ่งเดียวกันได้แค่ไหน:bullseye::bullseye:

Tu555

28-08-11, 04:54 PM

ผมว่าไม่ต่าง
หรือจะให้ชัดกว่านี้ก็สุดท้ายแล้วก็ไม่ต่าง
เหมือนเป็นการทดสอบความสามารถของตัวเองว่าสามารถท้าทายกับความคาดหวัง
ได้ขนาดไหน มันเป็นเกมของใจล้วนๆ ลึกกว่าฟอร์มอีก
ตกลงไปสู่ห้วงเหวของความคาดหวังเมื่อไร เจ๊งเมื่อนั้น
ปล.ตอนนี้รู้สึกว่ายิงอะไรก็เหมือนกัน

Joeboy

28-08-11, 04:57 PM

ความรู้สึกและหัวใจของแม่ม่ายดำ.....ทำผมติดงอมแงม (30ดอก ยังไม่เกิน150คะแนนเสียที)

วันนั้นได้คำแนะนำดีๆจากป๋าวิธว่า "จำความรู้สึกเวลาคนโยนของมาให้แล้วเรารับโดยสัญชาตญาน..ได้ไหม?"

"สัญชาตญานเดียวกับเวลายิงเทรดดี้นั่นแล..."

zonbank

28-08-11, 07:51 PM

แค่อยากรู้ว่าคนอื่นๆคิดกันอย่างไรครับป๋า ผมมีคำตอบสำหรับผมแล้วครับ:):)

Traddy เวลายิงใช้ความรู้สึกและหัวใจ เพียงแค่มองเป้าด้วยใจแล้วปล่อยลูกไปด้วยความรู้สึก:D:D

ความยากของเทรดดี้อยู่ที่ว่าเราและธนูเป็นหนึ่งเดียวกันได้แค่ไหน:bullseye::bullseye:

แล้วถ้าใจเราไปอยู่กับคนอื่นแล้ว เราจะยิงได้ไหมครับพี่????:p:p

ยักษ์ใหญ่

28-08-11, 08:39 PM

แล้วถ้าใจเราไปอยู่กับคนอื่นแล้ว เราจะยิงได้ไหมครับพี่????:p:p

:2TU: พูดไปหน่ะ ทำได้จริงหรือเปล่า :bowarrow:

The_Ttent

28-08-11, 09:02 PM

แค่อยากรู้ว่าคนอื่นๆคิดกันอย่างไรครับป๋า ผมมีคำตอบสำหรับผมแล้วครับ:):)

Recurve และ Compound เวลายิงใช้สมองกับเหตุผล ต้องเข้าแองเคอร์ จัดท่ายิง เร่งหลัง ฟังคลิกเกอร์ ฯลฯ
Traddy เวลายิงใช้ความรู้สึกและหัวใจ เพียงแค่มองเป้าด้วยใจแล้วปล่อยลูกไปด้วยความรู้สึก:D:D

ความยากของเทรดดี้อยู่ที่ว่าเราและธนูเป็นหนึ่งเดียวกันได้แค่ไหน:bullseye::bullseye:

อย่าเพิ่งด่วนสรุป ก่อนที่จะรู้จักคอมปาวดีพอครับพี่โดม ผมขอบอกตามประสพการณ์และความรู้สึกของคนที่ยิงแต่คอมปาวเพียงอย่างเดียวมาตลอด 7 ปีว่า การยิงคอมปาวก็ต้องเปนหนึ่งเดียวกับธนูให้ได้ ต้องให้เหมือนกับว่า ธนู รีลีส และอุปกรณ์ทุกชิ้น ต้องเปนส่วนหนึ่งของร่างกายคนยิงเช่นกันครับ ใครบอกว่า คอมปาวคือ ธนู 80 คน 20 ผมเถียงใจขาด

มันดูยิงง่าย อุปกรณ์เสริมเพียบพร้อม แต่การจะยิงให้ได้ดีทุกลูกมันมีอะไรมากกว่านั้น ธนู 30 คน 20 ที่เหลืออีก 50 นั้น "ใจ" ล้วนๆครับ

แล้วถ้าใจเราไปอยู่กับคนอื่นแล้ว เราจะยิงได้ไหมครับพี่????:p:p

ตอบน้องแบงค์เลยว่า "ไม่ได้" ใจต้องอยู่กับธนู เพราะงั้นสองอาทิตย์ที่ผ่านมา ถึงยิงไม่ได้เลย

วิธ

28-08-11, 09:18 PM

อย่าเพิ่งด่วนสรุป ก่อนที่จะรู้จักคอมปาวดีพอครับพี่โดม ผมขอบอกตามประสพการณ์และความรู้สึกของคนที่ยิงแต่คอมปาวเพียงอย่างเดียวมาตลอด 7 ปีว่า การยิงคอมปาวก็ต้องเปนหนึ่งเดียวกับธนูให้ได้ ต้องให้เหมือนกับว่า ธนู รีลีส และอุปกรณ์ทุกชิ้น ต้องเปนส่วนหนึ่งของร่างกายคนยิงเช่นกันครับ ใครบอกว่า คอมปาวคือ ธนู 80 คน 20 ผมเถียงใจขาด

มันดูยิงง่าย อุปกรณ์เสริมเพียบพร้อม แต่การจะยิงให้ได้ดีทุกลูกมันมีอะไรมากกว่านั้น ธนู 30 คน 20 ที่เหลืออีก 50 นั้น "ใจ" ล้วนๆครับ

ตอบน้องแบงค์เลยว่า "ไม่ได้" ใจต้องอยู่กับธนู เพราะงั้นสองอาทิตย์ที่ผ่านมา ถึงยิงไม่ได้เลย

:p:p:p เชอะไอ้คนใจโลเล....ยิงเข้าไปเถอะตราบใดที่ยังยิงแล้วสนุก

ejom

28-08-11, 09:46 PM

ทางเดินสามทาง จุดหมายเดียวกัน :confused:

LIKE ทุกเม้นท์ แต่เม้นท์นี้ LIKE MOST :)

หนูเล

28-08-11, 11:08 PM

ทางเดินสามทาง จุดหมายเดียวกัน :confused:

ผมเห็นด้วยกับคุณไมค์นะครับ
ผมก็ยิงธนูอยู่ประเภทเดียว (ยิง Treddy กับแก๊งค์ เป็นตัวประกอบขำๆสัก 2-3 หน) ครับ ยิงก็ไม่ได้เก่ง แต่ยิ่งยิงไปเรื่อยๆ คิดว่าเป้าหมายของ Archer นั้นไปที่เดียวกัน
อธิบายไม่ถูก แต่คิดว่าน่าจะเป็นสิ่งนี้ (ผมยังเป็นบัวใต้น้ำมีหินทับอยู่ :D)

"Sometimes we will hit the target....but will miss the self- It is not the target the archer aims at when shooting the arrow. It is said He will find the self, in the target." Kyudo Sensei

บอกได้อย่างเดียวครับว่า "ต้องลอง.....":)

ck.

29-08-11, 03:15 AM

ถ้าจะพูดถึงเรื่องจิต เรื่องใจ ผมว่าไม่ว่าธนูแบบ รุ่นไหนก็เหมือนๆ กันไปหมดนะครับ

หากผู้ยิงได้ฝึกฝนมาชำนาญจนถึงขั้นหนึ่งแล้ว..

ลองถ้าน้าวสายแตะคาง จัดฟอร์มแล้วจิตยังว้าวุ่น พะวง ต้องการ อยากจะยิงให้ถูก ชนะ แพ้ หรือวิตกกังวล เหม่อ กลัว โกรธ เพ้อฯลฯ
สรุปว่าเป็นอาการใดๆที่กำลังคิด..ด้วยสมองหรือจิตใจ อยากใช้คำว่าอาการ "วิตกจริต" ก็จบเห่เหมือนกันหมดครับ
ยากที่จะไปสำเร็จลุล่วงในเป้าหมายภายนอก เพราะลำพังแค่ภายในจิตใจยังตีกันวุ่นวาย ยังไม่เข้าใจกันเลย

และเช่นกัน ถ้าเมื่อไหร่ที่จิตราบเรียบดุจกระจกเงา ไม่ได้วิตก ไม่ได้กังวล หรือต้องการสิ่งใด
ไม่ได้คิดอะไร นิ่ง.....ราบ..เรียบ...เล็ง.. อืม............................... ผัวะ!! อ้าว ลูกพุุ่งไปเข้าเป้าแล้วครับ นั่นแล่ะครับ แก่นของมัน..วิถีของมัน

ถ้าจะวิเคราะห์ถึงตัวแปรตามตำราเซน นั่นก็คือ ธนู ร่างกาย และจิตใจ

ตัวธนู โดยมาก ประกอบกันจากโลหะ และวัสดุสังเคราะห์ ได้รับการจัดเรียงอนุภาคและสสารในกระบวนการทิศทางเดียวกัน ผ่านเครื่องจักรและระบบทันสมัยต่างๆ มากมาย
เอาเป็นว่า เป๊ะ.. ในทุกๆขั้นตอน แทบจะ 99%ได้มาตรฐาน ตามที่วิศวกรเขาออกแบบและคำนวณมาว่า มันต้องดีที่สุด
ซื้อมา ผ่านการปรับจูนให้เข้ากับเราแล้ว มันก็เป็นธนูที่ดีที่สุดสำหรับเรา อย่างน้อยก็ ณ ตอนนั้น

เรื่องร่างกาย เอาเป็นว่าครบสามสิบสอง โครงสร้างกล้ามเนื้อแข็งแรงในระดับหนึ่ง ไม่ว่าใครก็ยิงธนูได้หมดครับ..
แต่เรื่องจิตใจนี่ ยากแท้หยั่งถึง.. พระพุทธเจ้ากล่าวว่าจิตคนนั้นเดินทางได้เร็วกว่าแสง ซึ่งผมว่ามันก็น่าจะจริง

หากผู้ยิงยังไม่รู้จักควบคุมอารมณ์ให้เย็นเยือก ให้รู้สึกเหมือนเรากำลังกระทำกิจอื่นอันเป็นปกติวิถี ก็คงไม่อาจยิงได้อย่างสมบูรณ์แบบ และจะเป็นอย่างนั้นอยู่ร่ำไปครับ
เราอาจพบเห็นคนที่ยังไม่มีความเสถียรภาพของจิตเช่นนี้ใจได้ในทุกๆ กีฬา ทุกกิจกรรม ที่เรามักจะพูดกันว่า "ยังไม่เก๋า" ภาษาวัยรุ่นเรียก "นู๊ป" (Noob) :p

ในการยิงธนูนี้ ส่วนตัวให้ความสำคัญกับเรื่องจิตมากๆ ความเสถียรและความแข็งแกร่งของจิตจะเป็นตัวชี้วัดผลงานการหรือกระทำต่างๆ ได้เป็นอย่างดี
ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามถ้าเราลองสังเกตง่ายๆ

เช่นเวลากินข้าว เราก็ตักข้าวเข้าปากครับ อย่างไม่ต้องคิด ไม่ต้องกังวล ปิดไฟมืดตึ้บก็เข้าปากได้อยู่ดี งั่มๆ อร่อยจัง
มีใครยังตื่นเต้น หรือคิดวิตกกังวลเวลาทานข้าวบ้างไหม..? ใครยังถือช้อนตักข้าวหกเรี่ยราด ตักผิดไปใส่หูบ้างหรือเปล่า..

หัดขับรถใหม่ๆ จำได้ไหมครับ เหงื่อมาจากไหน มือเย็นขนาดไหน..รถเยอะจัง ขับช้าไปมั้ย จะแซงดีมั้ย ? แล้วพอผ่านไปก็เกิดความชำนาญจนทำได้อย่างอัตโนมัติ
โดยที่เราแทบไม่ต้องคิดว่าจะเข้าเกียร์อะไร มุมไหน ดันขึ้นซ้าย งัดขวาล่าง จะหมุนพวงมาลัยผิดฝั่งมั้ย หรือเหยียบแป้นคันเร่งผิดถูกเวลาเจอเหตุคับขัน

เมื่อใดที่คนยิงกับการยิงธนู เข้ากันได้อย่างอัตโนมัติก็จะเหมือนเวลาเราทำสิ่งต่างๆ ในชิวิตประจำวัน
แต่ขั้นแรกต้องทำให้มันฝังเข้าไปอยู่ในตัวเราให้ได้ก่อนครับ..ระบบร่างกาย ประกอบด้วยเซลส์ และทุกเซลส์ ทุกอณู มีหน่วยความจำครับ มันทำงานกันตลอดเวลา
เราต้องสร้างความจำให้มันด้วยการซ้อมๆๆ ให้ระบบกายภาพแข็งแรง และจดจำการกระทำซ้ำ จนไปถึงจุดหนึ่ง..ที่เรายิงได้อย่างอิสระ และเป็นปกติวิถี
ทุกอณูในร่างกายเกิดการสร้างวงจรสำหรับการยิงธนู

หลังจากนั้นก็อยู่ที่การฝึกจิตใจนั่นแล่ะครับ จะว่าผมเพ้อไปทางหนังจอมยุทธ์ ก็อาจจะไม่ไกลนัก :rolleyes:
แต่ลองคิดดูว่า ถ้าธนูดีเหมือนๆกัน ถ้าคนควบคุมธนูมีความแข็งแรงของร่างกายพอๆกัน ถ้าศึกษาหาความรู้ ปรับจูนและฝึกซ้อมไปในทิศทางเดียวกัน หนักพอกัน
อะไรที่ทำให้สองคนนี้เกิดความแตกต่างกัน เหนือกว่ากันในการชิงชัยขึ้นมาได้ ไม่ใช่เพราะรัฐบาลแน่ๆ ครับ ;)

มุ่งฝึกซ้อมและทำความเข้าใจ หมั่นเรียนรู้วิถีแห่งธนู เมื่อเราเข้าถึงได้ลึกซึ้งไปมากกว่าการออกกำลังกาย หรือการใช้อุปกรณ์กลไกมายิงเป้า
เมื่อนั้นเราจะยิงธนูได้อย่างเข้าถึง ถึงสภาวะที่อยู่นอกเหนือระบบเหตุผลหรือตรรกกะ สภาวะที่เหนือคนอื่นและเหนือกว่าตัวเราเองได้อย่างแท้จริงครับ

กีฬาอื่นก็น่าจะเช่นเดียวกัน ผมว่าไม่ต่างกัน สภาวะนี้น่าจะมีทุกกิจกรรม ทุกการงาน.. เป็นอะไรที่พูดยาก อธิบายไม่ได้ แต่เข้าใจและทำได้อยู่เป็นประจำ เป็นอะไรที่ประมาณนี้..

เขียนไปเขียนมา อุ๊ยว๊าย.. ยาวและและดูมีสาระ
จะว่าไปทุกวันนี้ผมก็ยังไม่เข้าใจมากนัก และก็ยังไปไม่ถึงไหนหรอกครับ แหะ แหะ วนๆเวียนๆอยู่กับสิ่งเดิมๆ พบเจอสิ่งใหม่บ้าง แก้ไขสิ่งเก่าได้บ้าง ไม่ได้บ้าง
แค่คิดว่าพอจะเริ่มเข้าใจและจับทางได้มากขึ้นแล้ว อย่างน้อยก็มากกว่าตอนหัดยิงใหม่ๆ เยอะอยู่ละกันนะ เอ้า..;)

Dome@259

29-08-11, 08:03 AM

ถ้าจะพูดถึงเรื่องจิต เรื่องใจ ผมว่าไม่ว่าธนูแบบ รุ่นไหนก็เหมือนๆ กันไปหมดนะครับ

หากผู้ยิงได้ฝึกฝนมาชำนาญจนถึงขั้นหนึ่งแล้ว..

ลองถ้าน้าวสายแตะคาง จัดฟอร์มแล้วจิตยังว้าวุ่น พะวง ต้องการ อยากจะยิงให้ถูก ชนะ แพ้ หรือวิตกกังวล เหม่อ กลัว โกรธ เพ้อฯลฯ
สรุปว่าเป็นอาการใดๆที่กำลังคิด..ด้วยสมองหรือจิตใจ อยากใช้คำว่าอาการ "วิตกจริต" ก็จบเห่เหมือนกันหมดครับ
ยากที่จะไปสำเร็จลุล่วงในเป้าหมายภายนอก เพราะลำพังแค่ภายในจิตใจยังตีกันวุ่นวาย ยังไม่เข้าใจกันเลย

และเช่นกัน ถ้าเมื่อไหร่ที่จิตราบเรียบดุจกระจกเงา ไม่ได้วิตก ไม่ได้กังวล หรือต้องการสิ่งใด
ไม่ได้คิดอะไร นิ่ง.....ราบ..เรียบ...เล็ง.. อืม............................... ผัวะ!! อ้าว ลูกพุุ่งไปเข้าเป้าแล้วครับ นั่นแล่ะครับ แก่นของมัน..วิถีของมัน

ถ้าจะวิเคราะห์ถึงตัวแปรตามตำราเซน นั่นก็คือ ธนู ร่างกาย และจิตใจ

ตัวธนู โดยมาก ประกอบกันจากโลหะ และวัสดุสังเคราะห์ ได้รับการจัดเรียงอนุภาคและสสารในกระบวนการทิศทางเดียวกัน ผ่านเครื่องจักรและระบบทันสมัยต่างๆ มากมาย
เอาเป็นว่า เป๊ะ.. ในทุกๆขั้นตอน แทบจะ 99%ได้มาตรฐาน ตามที่วิศวกรเขาออกแบบและคำนวณมาว่า มันต้องดีที่สุด
ซื้อมา ผ่านการปรับจูนให้เข้ากับเราแล้ว มันก็เป็นธนูที่ดีที่สุดสำหรับเรา อย่างน้อยก็ ณ ตอนนั้น

เรื่องร่างกาย เอาเป็นว่าครบสามสิบสอง โครงสร้างกล้ามเนื้อแข็งแรงในระดับหนึ่ง ไม่ว่าใครก็ยิงธนูได้หมดครับ..
แต่เรื่องจิตใจนี่ ยากแท้หยั่งถึง.. พระพุทธเจ้ากล่าวว่าจิตคนนั้นเดินทางได้เร็วกว่าแสง ซึ่งผมว่ามันก็น่าจะจริง

หากผู้ยิงยังไม่รู้จักควบคุมอารมณ์ให้เย็นเยือก ให้รู้สึกเหมือนเรากำลังกระทำกิจอื่นอันเป็นปกติวิถี ก็คงไม่อาจยิงได้อย่างสมบูรณ์แบบ และจะเป็นอย่างนั้นอยู่ร่ำไปครับ
เราอาจพบเห็นคนที่ยังไม่มีความเสถียรภาพของจิตเช่นนี้ใจได้ในทุกๆ กีฬา ทุกกิจกรรม ที่เรามักจะพูดกันว่า "ยังไม่เก๋า" ภาษาวัยรุ่นเรียก "นู๊ป" (Noob) :p

ในการยิงธนูนี้ ส่วนตัวให้ความสำคัญกับเรื่องจิตมากๆ ความเสถียรและความแข็งแกร่งของจิตจะเป็นตัวชี้วัดผลงานการหรือกระทำต่างๆ ได้เป็นอย่างดี
ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามถ้าเราลองสังเกตง่ายๆ

เช่นเวลากินข้าว เราก็ตักข้าวเข้าปากครับ อย่างไม่ต้องคิด ไม่ต้องกังวล ปิดไฟมืดตึ้บก็เข้าปากได้อยู่ดี งั่มๆ อร่อยจัง
มีใครยังตื่นเต้น หรือคิดวิตกกังวลเวลาทานข้าวบ้างไหม..? ใครยังถือช้อนตักข้าวหกเรี่ยราด ตักผิดไปใส่หูบ้างหรือเปล่า..

หัดขับรถใหม่ๆ จำได้ไหมครับ เหงื่อมาจากไหน มือเย็นขนาดไหน..รถเยอะจัง ขับช้าไปมั้ย จะแซงดีมั้ย ? แล้วพอผ่านไปก็เกิดความชำนาญจนทำได้อย่างอัตโนมัติ
โดยที่เราแทบไม่ต้องคิดว่าจะเข้าเกียร์อะไร มุมไหน ดันขึ้นซ้าย งัดขวาล่าง จะหมุนพวงมาลัยผิดฝั่งมั้ย หรือเหยียบแป้นคันเร่งผิดถูกเวลาเจอเหตุคับขัน

เมื่อใดที่คนยิงกับการยิงธนู เข้ากันได้อย่างอัตโนมัติก็จะเหมือนเวลาเราทำสิ่งต่างๆ ในชิวิตประจำวัน
แต่ขั้นแรกต้องทำให้มันฝังเข้าไปอยู่ในตัวเราให้ได้ก่อนครับ..ระบบร่างกาย ประกอบด้วยเซลส์ และทุกเซลส์ ทุกอณู มีหน่วยความจำครับ มันทำงานกันตลอดเวลา
เราต้องสร้างความจำให้มันด้วยการซ้อมๆๆ ให้ระบบกายภาพแข็งแรง และจดจำการกระทำซ้ำ จนไปถึงจุดหนึ่ง..ที่เรายิงได้อย่างอิสระ และเป็นปกติวิถี
ทุกอณูในร่างกายเกิดการสร้างวงจรสำหรับการยิงธนู

หลังจากนั้นก็อยู่ที่การฝึกจิตใจนั่นแล่ะครับ จะว่าผมเพ้อไปทางหนังจอมยุทธ์ ก็อาจจะไม่ไกลนัก :rolleyes:
แต่ลองคิดดูว่า ถ้าธนูดีเหมือนๆกัน ถ้าคนควบคุมธนูมีความแข็งแรงของร่างกายพอๆกัน ถ้าศึกษาหาความรู้ ปรับจูนและฝึกซ้อมไปในทิศทางเดียวกัน หนักพอกัน
อะไรที่ทำให้สองคนนี้เกิดความแตกต่างกัน เหนือกว่ากันในการชิงชัยขึ้นมาได้ ไม่ใช่เพราะรัฐบาลแน่ๆ ครับ ;)

มุ่งฝึกซ้อมและทำความเข้าใจ หมั่นเรียนรู้วิถีแห่งธนู เมื่อเราเข้าถึงได้ลึกซึ้งไปมากกว่าการออกกำลังกาย หรือการใช้อุปกรณ์กลไกมายิงเป้า
เมื่อนั้นเราจะยิงธนูได้อย่างเข้าถึง ถึงสภาวะที่อยู่นอกเหนือระบบเหตุผลหรือตรรกกะ สภาวะที่เหนือคนอื่นและเหนือกว่าตัวเราเองได้อย่างแท้จริงครับ

กีฬาอื่นก็น่าจะเช่นเดียวกัน ผมว่าไม่ต่างกัน สภาวะนี้น่าจะมีทุกกิจกรรม ทุกการงาน.. เป็นอะไรที่พูดยาก อธิบายไม่ได้ แต่เข้าใจและทำได้อยู่เป็นประจำ เป็นอะไรที่ประมาณนี้..

เขียนไปเขียนมา อุ๊ยว๊าย.. ยาวและและดูมีสาระ
จะว่าไปทุกวันนี้ผมก็ยังไม่เข้าใจมากนัก และก็ยังไปไม่ถึงไหนหรอกครับ แหะ แหะ วนๆเวียนๆอยู่กับสิ่งเดิมๆ พบเจอสิ่งใหม่บ้าง แก้ไขสิ่งเก่าได้บ้าง ไม่ได้บ้าง
แค่คิดว่าพอจะเริ่มเข้าใจและจับทางได้มากขึ้นแล้ว อย่างน้อยก็มากกว่าตอนหัดยิงใหม่ๆ เยอะอยู่ละกันนะ เอ้า..;)

ชอบครับ:2TU::2TU::2TU::2TU::2TU::D:D

ตาเกิ้น

29-08-11, 09:15 AM

ทางเดินสามทาง จุดหมายเดียวกัน :confused:

สหายผู้ทำให้วงการยิงธนูในประเทศไทยเกิดขึ้นได้อีกครั้ง กลับมาบ้านถูกแล้ว

สวัสดีครับไมค์ สบายดีหรือ ผมโทรหาไม่ติดเลย

zonbank

29-08-11, 09:30 AM

ตอบน้องแบงค์เลยว่า "ไม่ได้" ใจต้องอยู่กับธนู เพราะงั้นสองอาทิตย์ที่ผ่านมา ถึงยิงไม่ได้เลย

:2TU::2TU::2TU:

:2TU: พูดไปหน่ะ ทำได้จริงหรือเปล่า :bowarrow:

:o:o:o:o

Fah

29-08-11, 02:31 PM

ถ้าจะพูดถึงเรื่องจิต เรื่องใจ ผมว่าไม่ว่าธนูแบบ รุ่นไหนก็เหมือนๆ กันไปหมดนะครับ

หากผู้ยิงได้ฝึกฝนมาชำนาญจนถึงขั้นหนึ่งแล้ว..

ลองถ้าน้าวสายแตะคาง จัดฟอร์มแล้วจิตยังว้าวุ่น พะวง ต้องการ อยากจะยิงให้ถูก ชนะ แพ้ หรือวิตกกังวล เหม่อ กลัว โกรธ เพ้อฯลฯ
สรุปว่าเป็นอาการใดๆที่กำลังคิด..ด้วยสมองหรือจิตใจ อยากใช้คำว่าอาการ "วิตกจริต" ก็จบเห่เหมือนกันหมดครับ
ยากที่จะไปสำเร็จลุล่วงในเป้าหมายภายนอก เพราะลำพังแค่ภายในจิตใจยังตีกันวุ่นวาย ยังไม่เข้าใจกันเลย

และเช่นกัน ถ้าเมื่อไหร่ที่จิตราบเรียบดุจกระจกเงา ไม่ได้วิตก ไม่ได้กังวล หรือต้องการสิ่งใด
ไม่ได้คิดอะไร นิ่ง.....ราบ..เรียบ...เล็ง.. อืม............................... ผัวะ!! อ้าว ลูกพุุ่งไปเข้าเป้าแล้วครับ นั่นแล่ะครับ แก่นของมัน..วิถีของมัน

ถ้าจะวิเคราะห์ถึงตัวแปรตามตำราเซน นั่นก็คือ ธนู ร่างกาย และจิตใจ

ตัวธนู โดยมาก ประกอบกันจากโลหะ และวัสดุสังเคราะห์ ได้รับการจัดเรียงอนุภาคและสสารในกระบวนการทิศทางเดียวกัน ผ่านเครื่องจักรและระบบทันสมัยต่างๆ มากมาย
เอาเป็นว่า เป๊ะ.. ในทุกๆขั้นตอน แทบจะ 99%ได้มาตรฐาน ตามที่วิศวกรเขาออกแบบและคำนวณมาว่า มันต้องดีที่สุด
ซื้อมา ผ่านการปรับจูนให้เข้ากับเราแล้ว มันก็เป็นธนูที่ดีที่สุดสำหรับเรา อย่างน้อยก็ ณ ตอนนั้น

เรื่องร่างกาย เอาเป็นว่าครบสามสิบสอง โครงสร้างกล้ามเนื้อแข็งแรงในระดับหนึ่ง ไม่ว่าใครก็ยิงธนูได้หมดครับ..
แต่เรื่องจิตใจนี่ ยากแท้หยั่งถึง.. พระพุทธเจ้ากล่าวว่าจิตคนนั้นเดินทางได้เร็วกว่าแสง ซึ่งผมว่ามันก็น่าจะจริง

หากผู้ยิงยังไม่รู้จักควบคุมอารมณ์ให้เย็นเยือก ให้รู้สึกเหมือนเรากำลังกระทำกิจอื่นอันเป็นปกติวิถี ก็คงไม่อาจยิงได้อย่างสมบูรณ์แบบ และจะเป็นอย่างนั้นอยู่ร่ำไปครับ
เราอาจพบเห็นคนที่ยังไม่มีความเสถียรภาพของจิตเช่นนี้ใจได้ในทุกๆ กีฬา ทุกกิจกรรม ที่เรามักจะพูดกันว่า "ยังไม่เก๋า" ภาษาวัยรุ่นเรียก "นู๊ป" (Noob) :p

ในการยิงธนูนี้ ส่วนตัวให้ความสำคัญกับเรื่องจิตมากๆ ความเสถียรและความแข็งแกร่งของจิตจะเป็นตัวชี้วัดผลงานการหรือกระทำต่างๆ ได้เป็นอย่างดี
ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามถ้าเราลองสังเกตง่ายๆ

เช่นเวลากินข้าว เราก็ตักข้าวเข้าปากครับ อย่างไม่ต้องคิด ไม่ต้องกังวล ปิดไฟมืดตึ้บก็เข้าปากได้อยู่ดี งั่มๆ อร่อยจัง
มีใครยังตื่นเต้น หรือคิดวิตกกังวลเวลาทานข้าวบ้างไหม..? ใครยังถือช้อนตักข้าวหกเรี่ยราด ตักผิดไปใส่หูบ้างหรือเปล่า..

หัดขับรถใหม่ๆ จำได้ไหมครับ เหงื่อมาจากไหน มือเย็นขนาดไหน..รถเยอะจัง ขับช้าไปมั้ย จะแซงดีมั้ย ? แล้วพอผ่านไปก็เกิดความชำนาญจนทำได้อย่างอัตโนมัติ
โดยที่เราแทบไม่ต้องคิดว่าจะเข้าเกียร์อะไร มุมไหน ดันขึ้นซ้าย งัดขวาล่าง จะหมุนพวงมาลัยผิดฝั่งมั้ย หรือเหยียบแป้นคันเร่งผิดถูกเวลาเจอเหตุคับขัน

เมื่อใดที่คนยิงกับการยิงธนู เข้ากันได้อย่างอัตโนมัติก็จะเหมือนเวลาเราทำสิ่งต่างๆ ในชิวิตประจำวัน
แต่ขั้นแรกต้องทำให้มันฝังเข้าไปอยู่ในตัวเราให้ได้ก่อนครับ..ระบบร่างกาย ประกอบด้วยเซลส์ และทุกเซลส์ ทุกอณู มีหน่วยความจำครับ มันทำงานกันตลอดเวลา
เราต้องสร้างความจำให้มันด้วยการซ้อมๆๆ ให้ระบบกายภาพแข็งแรง และจดจำการกระทำซ้ำ จนไปถึงจุดหนึ่ง..ที่เรายิงได้อย่างอิสระ และเป็นปกติวิถี
ทุกอณูในร่างกายเกิดการสร้างวงจรสำหรับการยิงธนู

หลังจากนั้นก็อยู่ที่การฝึกจิตใจนั่นแล่ะครับ จะว่าผมเพ้อไปทางหนังจอมยุทธ์ ก็อาจจะไม่ไกลนัก :rolleyes:
แต่ลองคิดดูว่า ถ้าธนูดีเหมือนๆกัน ถ้าคนควบคุมธนูมีความแข็งแรงของร่างกายพอๆกัน ถ้าศึกษาหาความรู้ ปรับจูนและฝึกซ้อมไปในทิศทางเดียวกัน หนักพอกัน
อะไรที่ทำให้สองคนนี้เกิดความแตกต่างกัน เหนือกว่ากันในการชิงชัยขึ้นมาได้ ไม่ใช่เพราะรัฐบาลแน่ๆ ครับ ;)

มุ่งฝึกซ้อมและทำความเข้าใจ หมั่นเรียนรู้วิถีแห่งธนู เมื่อเราเข้าถึงได้ลึกซึ้งไปมากกว่าการออกกำลังกาย หรือการใช้อุปกรณ์กลไกมายิงเป้า
เมื่อนั้นเราจะยิงธนูได้อย่างเข้าถึง ถึงสภาวะที่อยู่นอกเหนือระบบเหตุผลหรือตรรกกะ สภาวะที่เหนือคนอื่นและเหนือกว่าตัวเราเองได้อย่างแท้จริงครับ

กีฬาอื่นก็น่าจะเช่นเดียวกัน ผมว่าไม่ต่างกัน สภาวะนี้น่าจะมีทุกกิจกรรม ทุกการงาน.. เป็นอะไรที่พูดยาก อธิบายไม่ได้ แต่เข้าใจและทำได้อยู่เป็นประจำ เป็นอะไรที่ประมาณนี้..

เขียนไปเขียนมา อุ๊ยว๊าย.. ยาวและและดูมีสาระ
จะว่าไปทุกวันนี้ผมก็ยังไม่เข้าใจมากนัก และก็ยังไปไม่ถึงไหนหรอกครับ แหะ แหะ วนๆเวียนๆอยู่กับสิ่งเดิมๆ พบเจอสิ่งใหม่บ้าง แก้ไขสิ่งเก่าได้บ้าง ไม่ได้บ้าง
แค่คิดว่าพอจะเริ่มเข้าใจและจับทางได้มากขึ้นแล้ว อย่างน้อยก็มากกว่าตอนหัดยิงใหม่ๆ เยอะอยู่ละกันนะ เอ้า..;)

ck ตัวจิงอ่ะป่าวเนี้ย :eek:

n.s.hunter

30-08-11, 01:16 AM

Recurve........................ธนูที่พัฒนาเพื่อการกีฬา
Compound....................เครื่องส่งลูกธนูเพื่อประสิทธิภาพสูงสุด
Traddy..........................ธนูจริงๆ...:bowarrow:...:D:D:D

ไม่เชื่อลองบอกให้ใครก็ได้ วาดรูปธนู รับรองออกมาเป็นเทรนดี้...จริงแม๊ะ...5555

stormhead

30-08-11, 09:12 AM

สำหรับผม...ผมว่า ธนูช่วย "ซ่อมสติ" ได้เหมือนๆกัน
แต่ทั้ง 3 ประเภททำให้นักธนูมีสติที่ตาต่างๆ กัน (ความเห็นส่วนตัวนะครับ ..ไม่นับอุปกรณ์ที่กลืนไปกับร่างกาย)

RC : สติของตาอยู่ที่ศูนย์หน้าและวงxที่เป้า (และเสียง Clicker)
CP : สติของตาอยู่ที่ศูนย์หลังผ่านศูนย์หน้าและวงxที่เป้า
TD : สติของตาอยู่ที่เป้า และหรือที่อื่นที่นอกเหนือจากเป้า เช่น ต้นไม้ ใบหญ้า ท้องฟ้า เป็นต้น:p

The_Ttent

30-08-11, 09:13 AM

Recurve........................ธนูที่พัฒนาเพื่อการกีฬา
Compound....................เครื่องส่งลูกธนูเพื่อประสิทธิภาพสูงสุด
Traddy..........................ธนูจริงๆ...:bowarrow:...:D:D:D

ไม่เชื่อลองบอกให้ใครก็ได้ วาดรูปธนู รับรองออกมาเป็นเทรนดี้...จริงแม๊ะ...5555

ผมวาดออกมาเปน compound parallel limb ทุกทีเลยครับ ;)

Thammaluk

30-08-11, 11:42 AM

จากที่ยิงมันทุกประเภทดีบ้างไม่ดีบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะไม่ดี :o

Recurve........................ยิงยาก แม่นยาก รักษาความแม่นก็ย๊ากยาก
Compound....................ยิงง่าย แม่นง่าย รักษาความแม่นยาก
Traddy..........................ยิงง่าย แม่นยาก รักษาความแม่นยาก

ธนูก็เหมือนปืนครับ ดีทุกคัน ยิงให้ได้เหมือนเดิมก็จะเข้าที่เดิม เหลือที่ตัวคนเรานี่แหละ จะคุมธนูได้ดีขนาดไหน :)

ตาเกิ้น

30-08-11, 11:58 AM

เมื่อก่อนผมเคยอยากยิงธนูญี่ปุ่น ในรูปแบบ Kyudo มากครับ เพราะอ่านหนังสือ Zen In the Art of Archery แล้วรู้สึกว่ามันเป็นศิลป์ขั้นสูง เป็นอุบายที่ช่วยให้คนยิงได้ทำสมาธิ ได้พบตัวเอง

แต่พอยิงธนูมากๆเข้า กลับพบว่าไม่ว่าธนูชนิดไหนก็เป็นเช่นนั้นได้ :bowarrow: