PDA

View Full Version : Fish Unlimited: กลุ่มตกปลายั่งยืน



ตาเกิ้น
02-12-12, 01:09 PM
Fish Unlimited ตกปลายั่งยืน

"ปลาในธรรมชาติเหลือน้อยเหลือเกิน" เราต่างพูดเรื่องนี้กัน แต่ก็ยังไม่มีใครลงมือทำอะไรกัน กรมประมงก็มุ่งส่งเสริมการเลี้ยงปลาในเชิงพานิชเป็นหลัก นักตกปลาเองก็มีส่วนไม่น้อยในการตกปลาแบบทำลายล้างมือใครยาวสาวได้สาวเอา มีเท่าไหร่ต้องตกให้หมดเอามาถ่ายรูปอวดกันเอากลับให้หมด กินไม่หมดก็ทิ้ง

ผมอยากชวนเรามารวมกลุ่มกันเป็นกลุ่มนักตกปลากลุ่มเล็กๆที่ตกปลาอย่างรู้คุณค่า ตกแล้วปล่อยเอาไว้ให้คนอื่นตกบ้าง หรือเก็บไว้ตกเองคราวหน้าที่กลับมาอีก เอามาบริโภคบ้างเล็กๆน้อยๆก็ยังพอได้แต่ไม่ทำลายล้าง

เมื่อรวมกันได้แล้วเราอาจจะได้ทำอะไรที่สร้างสรรค์กว่านี้ อาจจะไปช่วยกันกับชาวหมู่บ้านป่าสร้างแหล่งตกปลาในธรรมชาติให้ยั่งยืน ส่งเสริมการปล่อยป่าสู่ธรรมชาติ

จุดมุ่งหมายไม่มีอะไรซับซ้อนและซ่อนเร้น ขอเพียงมีปลาในธรรมชาติให้ตกกันได้อย่างอุดมสมบูรณ์ก็พอ

ใครสนใจเข้าร่วมกลุ่ม เชิญที่ Facebook Group นี้เลยครับ http://www.facebook.com/groups/471930529511717/ (http://www.facebook.com/groups/471930529511717/)

3ox
02-12-12, 02:59 PM
ส่งrequestไปแล้ว ขอเข้าร่วมกลุ่มด้วยครับนะครับ:D

Archerman
02-12-12, 03:34 PM
Fish Unlimited ตกปลายั่งยืน

"ปลาในธรรมชาติเหลือน้อยเหลือเกิน" เราต่างพูดเรื่องนี้กัน แต่ก็ยังไม่มีใครลงมือทำอะไรกัน กรมประมงก็มุ่งส่งเสริมการเลี้ยงปลาในเชิงพานิชเป็นหลัก นักตกปลาเองก็มีส่วนไม่น้อยในการตกปลาแบบทำลายล้างมือใครยาวสาวได้สาวเอา มีเท่าไหร่ต้องตกให้หมดเอามาถ่ายรูปอวดกันเอากลับให้หมด กินไม่หมดก็ทิ้ง

ผมอยากชวนเรามารวมกลุ่มกันเป็นกลุ่มนักตกปลากลุ่มเล็กๆที่ตกปลาอย่างรู้คุณค่า ตกแล้วปล่อยเอาไว้ให้คนอื่นตกบ้าง หรือเก็บไว้ตกเองคราวหน้าที่กลับมาอีก เอามาบริโภคบ้างเล็กๆน้อยๆก็ยังพอได้แต่ไม่ทำลายล้าง

เมื่อรวมกันได้แล้วเราอาจจะได้ทำอะไรที่สร้างสรรค์กว่านี้ อาจจะไปช่วยกันกับชาวหมู่บ้านป่าสร้างแหล่งตกปลาในธรรมชาติให้ยั่งยืน ส่งเสริมการปล่อยป่าสู่ธรรมชาติ

จุดมุ่งหมายไม่มีอะไรซับซ้อนและซ่อนเร้น ขอเพียงมีปลาในธรรมชาติให้ตกกันได้อย่างอุดมสมบูรณ์ก็พอ

ใครสนใจเข้าร่วมกลุ่ม เชิญที่ Facebook Group นี้เลยครับ http://www.facebook.com/groups/471930529511717/ (http://www.facebook.com/groups/471930529511717/)
ก็เห็นด้วยอยู่หรอก ถ้าจะอนุรักษ์กันจริงการตกปล่อยก็ต้องทำอย่างเมืองนอกคือใช้เบ็ดไม่มีเงี่ยง ได้ปลาขึ้นมาเวลาปลดเบ็ดปลาก็ไม่ช้ำ ปลาไม่ได้ขนาดเขาก็ปล่อยไม่กินกัน ที่เราเห็นเขาตกปลาเมืองนอกน่ะ ที่จริงก่อนตกเราจะต้องเสียเงินไปซื้อใบอนุญาตที่ออกโดยหน่วยรับผิดชอบของรัฐ จะตกทีก็ไปขอซื้อที เงินที่ได้เขาก็เอาไปบำรุงแหล่งน้ำและปล่อยพันธ์ปลา และการตกก็ไม่ได้อนุญาตให้ตกทั้งปี จะต้องเป็นฤดูเท่านั้นเพื่อให้ปลาตามธรรมชาติได้มีโอกาสแพร่พันธิ์เองด้วย ที่เขียนเนียะเพราะโตเมืองนอกหลายสิบปี บ้านเขาไม่อดอยากเหมือนบ้านเรา ตกงานรัฐก็เลี้ยง บางที่เงินเบี้ยเลี้ยงจากรัฐสูงกว่าค่าแรงขั้นต่ำอีก บ้านเรารัฐยังแก้ปัญหายากจนของชาวบ้านไม่ได้ ทางกรมประมงเลยต้องพยายามหาพันธ์ปลามาปล่อยหรือแจกลูกปลาให้ชาวบ้านไปเลี้ยงเป็นอาชีพมากกว่าการอนุรักษ์ ที่ไม่ค่อยมีทุนก็ดักข่ายวางอวน บ้านเรามันไปไม่ค่อยได้หรอกเพราะปัญหาปากท้องเรื่องใหญ่ เขาไม่เข้าใจหรอกว่าเราจะมาตกปล่อยทำไม พวกหนึ่งจะเอามันต์ อีกพวกล้อมข่ายดักอวนทีเดียวหมดบ่อเคยเห็นเขาลงโล่ตินเหนือน้ำปลาปลายน้ำเมาเหี้ยนตัวเล็กตัวน้อยตายหมด แถวบ้านผมถนนศรีนครินทร์ล่องน้ำกลางถนนพวกยังยึดหัวท้ายดักอวนวิดน้ำกันทุกวัน ก็เพราะเรื่องปากท้อง บ้านเราถือการปล่อยปลาเป็นการทำบุญเสดาะเคราะห์มากกว่าการการอนุรักษ์ แต่ถ้าคุณตาเกิ้นอยากทำอะไรแบบนี้ผมก็ขอแจมด้วย เพราะถ้าไม่เริ่มก้าวก้าวแรกเราก็คงไปไม่ถึงในที่ที่เราอยากไป เริ่มเมื่อไหร่บอกผมอายุหลายแล้วแต่ยังอยากทำอะไรที่มันเกี่ยวกับธรรมชาติอยู่

3ox
02-12-12, 04:02 PM
เห็นด้วยครับ กับข้อความข้างบน :D

3ox
02-12-12, 04:02 PM
เคล็ดลับของการตกปลาแบบยังยืนคืออะไร
คำตอบอยู่ที่ประโยค์นี้ครับ (ไปลอกมาจากบทความเรื่องFly Fishing ที่หมู่บ้านในนิทานครับ
http://thailandoutdoor.com/JungleandSea/FlyFishing.html)
"คุณค่าของปลาที่มีชีวิตตัวหนึ่งเมื่อวัดในเชิงเศรษฐกิจแล้วมีคุณค่ามากกว่าปลาที่ตายแล้วนับร้อยๆเท่า"
ปลาทอดตัวเดียวทำให้คนที่จับเค้าเอามากิน อิ่มแค่มื้อเดียวครับ แล้วก็ศูนย์ไป ปลาตัวเป็นๆที่นักตกปลาตกขึ้นมาแล้วปล่อยกลับไปให้นักตกปลาคนอื่นได้มีโอกาศตกได้บ้าง มีค่ามากกว่าหลายเท่า

Tu555
03-12-12, 09:13 AM
วันหนึ่งเมื่อผมบอกตาเกิ้นว่าจะไปพายเรือตกปลาที่ป่าดงจากป่าชายเลน ตาเกิ้นทำตาโต บอกว่า มันสุดยอดเลย
ผมบอกตาเกิ้นว่า ทำไมพี่ต้องทำเป็นตื่นเต้นด้วย แบบว่าผมไม่เข้าใจ
แกบอกว่า ปลาที่ตกได้ตามธรรมชาตินี่มันสุดยอดเลย ผมก็ยังงงงงอยู่นั่นเอง

จนเมื่อวานซืน ผมไปนั่งเรือตกปลากับพี่โอที่ต้นน้ำเพชร ผมก็เริ่มเข้าใจ ว่าการล่องเรือขึ้นต้นน้ำสวยๆ น้ำใสไหลเย็น (ไหลแรงด้วย) เรือล่องขึ้นไปเรื่อยๆ ลงเดินเมื่อถึงแก่งที่เรือบรรทุกคนไปไม่ได้ คิดถึงหนังฝรั่งที่แบรดพิทเล่น ที่มีตกฟลาย พอหกล้มปุ๊บ ไหลตามแก่งไปทันที ผมหลับตาลง บนเปลที่ผูกไว้กับหาดทราย แกว่งมือออกจากเปลเบาๆ สูดลมหายใจเข้าเต็มปอด หายใจเอากลิ่นธรรมชาติเข้าไปเต็มรัก แม้จะปลาไม่มากมายอะไร การที่ได้ปลากระสูบขึ้นมาเพียงตัวเดียว มันก็มากพอจะทำให้ผมพบว่า ปลาธรรมดาๆ จากต้นน้ำที่พิเศษสุด มันมีค่ามาก มากจนกระทั่ง ไม่ควรจะเป็นสิ่งที่เราครอบครอง ผมว่าของกินอื่นมีเยอะแล้ว ถ้าเราไม่กินปลาตัวนี้มันไม่ทำให้รู้สึกหิวด้วยซ้ำ (คนละกรณีกับชาวบ้านที่อาศัยอยู่ในนั้นนะ อันนั้นเค้าจำเป็น)

เอาไว้ปีหน้าไปกันอีกครับ:)

ตาเกิ้น
03-12-12, 10:03 AM
คิดถึงหนังฝรั่งที่แบรดพิทเล่น ที่มีตกฟลาย พอหกล้มปุ๊บ ไหลตามแก่งไปทันที

บรรยายความรู้สึกได้เยี่ยมมากครับ แต่ยากนักที่ใครจะเข้าใจนอกจากจะได้ไปสัมผัสด้วยตัวเอง

เรื่องนี้เลยครับผู้การ
<object width="853" height="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/bI8SviHawBo?version=3&amp;hl=en_US"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/bI8SviHawBo?version=3&amp;hl=en_US" type="application/x-shockwave-flash" width="853" height="480" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true"></embed></object>

ck.
03-12-12, 02:56 PM
ล่องเรือเข้าไปตกปลาที่แม่งัดกับผมไม่เห็นผู้การดูจะสนุกยังงี้เลย :p

ck.
03-12-12, 03:09 PM
บรรยายความรู้สึกได้เยี่ยมมากครับ แต่ยากนักที่ใครจะเข้าใจนอกจากจะได้ไปสัมผัสด้วยตัวเอง

เรื่องนี้เลยครับผู้การ
<object width="853" height="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/bI8SviHawBo?version=3&amp;hl=en_US"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/bI8SviHawBo?version=3&amp;hl=en_US" type="application/x-shockwave-flash" width="853" height="480" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true"></embed></object>

ดูที่สายตาของนักตกปลาหนุ่มคนนี้สิครับ

ถ้าคนตกปลาด้วยกันผมว่าทุกคนจะเข้าใจดีว่า ในห้วงเวลา ณ ขณะที่เขาเเริ่มต้นมองเห็นปลาตัวนั้นในน้ำวนหลังก้อนหินใหญ่
ตัวตนที่แท้จริงของเราได้เป็นอิสระแล้ว ทุกอย่างถูกกลืนหายไป เหลือเพียงแค่ความคิดที่ต้องการจะตกปลาตัวนั้นให้ได้ ไม่หลงเหลือห่วงพันธนาการอะไรทั้งนั้น(แม้แต่ความบางทียังลืมปลอดภัยของตัวเอง บ้าบิ่นไปเลย:p)

และเมื่อเขาตกปลาตัวนั้นขึ้นมาได้ ความสุขก็จะเกิดขึ้นในหัวใจที่พองโตไปอีกหลายวัน และเป็นพลังให้เรามีชีวิตเพื่อกลับมาตกปลาไปได้อีกหลายปี :D