View Full Version : ใดใดในโลกล้วนมีบันทึก
:rolleyes: มีคนเคยบอกไว้ว่า "ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ล้วนมีบันทึก เพียงแต่เราจะหามันเจอหรือเปล่า เท่านั้นเอง" ....
นั่นน่ะซิครับ คิดตามคำพูดนั้นไปเรื่อยๆมันก็คงจะจริง ลหายเรื่องราวดูเหมือนไร้สาระแต่กลับมีคนเอามารวบรวมกันไว้เป็นเรื่องเป็นราวให้น่าติดตาม อย่างเช่นหนังสือเล่มนี้ผมไม่เคยคิดว่าจะมีการรวบรวมเป็นเรื่องราวแบบนี้ ... ครับ เรื่องของ "แปรง"
<a href="http://image.ohozaa.com/view2/wItw4wJ1b9Pnz3Mb" target="_blank"><img border="0" src="http://image.ohozaa.com/i/a70/q7lrvk.jpg" /></a>
แปรงทั้งหลายแหล่ แปรงซักผ้า แปรงขัดส้วม แปรงหวีผม เริ่มตั้งกะยุคต้นเรื่อยๆมา ... ไม่มีไร เอามาเล่าสู่กันฟัง :D
หมูสายฟ้า
20-03-13, 11:16 AM
http://www.youtube.com/watch?v=ysxLKAidrC4
:p
น้าหล่อ
20-03-13, 11:23 AM
:rolleyes:
บันทึกเรื่องราวของ "หมูสายฟ้า" มีเปล่า :p:D
อยากอ่าน "บันทึกรัก มารกิ(ลับ)" :rolleyes::love::love::love:
น้าหล่อ
20-03-13, 11:38 AM
อยากอ่าน "บันทึกรัก มารกิ(ลับ)" :rolleyes::love::love::love:
รออ่านด้วยคน ... :p:D
หมูสายฟ้า
20-03-13, 01:51 PM
:rolleyes:
บันทึกเรื่องราวของ "หมูสายฟ้า" มีเปล่า :p:D
แม๋
อยากอ่าน "บันทึกรัก มารกิ(ลับ)" :rolleyes::love::love::love:
ด้วยคน:p
:rolleyes: เรื่องถึงจะมี ก็ธรรมดา พื้นไม่ออกแนวออฟโรดประเภทที่ตะกายนั่งรถแดงกรุงเทพฯ-อุดรฯ หรือ หนักกว่านั้นก็หนีตามไปลันดั้นอะไรทำนองนั้น นี่ดิน่าติดตามกว่า ว่าป่าว :D
หมูสายฟ้า
20-03-13, 04:00 PM
:rolleyes: เรื่องถึงจะมี ก็ธรรมดา พื้นไม่ออกแนวออฟโรดประเภทที่ตะกายนั่งรถแดงกรุงเทพฯ-อุดรฯ หรือ หนักกว่านั้นก็หนีตามไปลันดั้นอะไรทำนองนั้น นี่ดิน่าติดตามกว่า ว่าป่าว :D
ฮูยมีขนาดนี้เลยเหรอ
น้าหล่อ
20-03-13, 05:02 PM
ฮูยมีขนาดนี้เลยเหรอ
:D:D:D
:rolleyes: เรื่องถึงจะมี ก็ธรรมดา พื้นไม่ออกแนวออฟโรดประเภทที่ตะกายนั่งรถแดงกรุงเทพฯ-อุดรฯ หรือ หนักกว่านั้นก็หนีตามไปลันดั้นอะไรทำนองนั้น นี่ดิน่าติดตามกว่า ว่าป่าว :D
ยังก๊ะ ต๊ะ ท่าอิฐ :D:D:D
นพ ด่าน
20-03-13, 07:21 PM
ยังก๊ะ ต๊ะ ท่าอิฐ :D:D:D
ว่า..ว๊าว..พี่สิงรู้จัก ต๊ะ ท่าอิฐด้วย...:D:D
หนัง นิยายของพี่เขานี่ มันส์ ผมชอบ
มาวันนี้ยังคิดอยากจะไปถามพี่เขาว่า มะปราง ท่าอิฐยังพอหากินได้ไหม...:D
ทุเรียน ลิ้นจี่บางกร่าง ส้มบางมด ได้ชิมมาแล้ว... สมที่เขาลือกัน
ยังขาดมะปราง ท่าอิฐ.:D
ว่า..ว๊าว..พี่สิงรู้จัก ต๊ะ ท่าอิฐด้วย...:D:D
หนัง นิยายของพี่เขานี่ มันส์ ผมชอบ
มาวันนี้ยังคิดอยากจะไปถามพี่เขาว่า มะปราง ท่าอิฐยังพอหากินได้ไหม...:D
ทุเรียน ลิ้นจี่บางกร่าง ส้มบางมด ได้ชิมมาแล้ว... สมที่เขาลือกัน
ยังขาดมะปราง ท่าอิฐ.:D
ไม่ต้องถามอายุเลย :D
หมดแล้วมั้งครับ ผลหมากรากไม้ที่เคยแสนอร่อยและเตือนให้คนระลึกถึงและจำฤดูกาลได้ มันเป้นความพิเศษของธรมมชาติที่คนเราไปเปลี่ยนแปลงมันซะหมด ... หน้านั้นต้องกินไอ้นี่ หน้านี้กินไอ้นั่น มาเดี๋ยวนี้มีให้ยัดกันทั้งปีทั้งชาติ ... และก็รสชาดแสนจะทุเรศ
ฝั่งธนฯ เมืองนนท์ แหล่งอุดมสมบูรณ์ไปด้วยผลไม้นานาชนิดที่รสชาดเป็นเอก ... แต่ก็แปลกดี อย่างสมบางมด ที่เลื่องชื่อ แต่เปล๊า..กิ่งพันธุ์ไม่ได้มาจากบางมด กิ่งพันธุ์มาจากบางกรวย เมืองนนท์ เอาไปปลูกที่บางมดกลายเป็นส้มบางมดที่แสนอร่อยไปฉิบ... ธรรมชาติของดินและน้ำสร้างรสชาดของผลไม้ แต่เดี๋ยวนี้มีแต่ดินเสียกับน้ำเน่า :)
ไม่ต้องถามอายุเลย :D
หมดแล้วมั้งครับ ผลหมากรากไม้ที่เคยแสนอร่อยและเตือนให้คนระลึกถึงและจำฤดูกาลได้ มันเป้นความพิเศษของธรมมชาติที่คนเราไปเปลี่ยนแปลงมันซะหมด ... หน้านั้นต้องกินไอ้นี่ หน้านี้กินไอ้นั่น มาเดี๋ยวนี้มีให้ยัดกันทั้งปีทั้งชาติ ... และก็รสชาดแสนจะทุเรศ
ฝั่งธนฯ เมืองนนท์ แหล่งอุดมสมบูรณ์ไปด้วยผลไม้นานาชนิดที่รสชาดเป็นเอก ... แต่ก็แปลกดี อย่างสมบางมด ที่เลื่องชื่อ แต่เปล๊า..กิ่งพันธุ์ไม่ได้มาจากบางมด กิ่งพันธุ์มาจากบางกรวย เมืองนนท์ เอาไปปลูกที่บางมดกลายเป็นส้มบางมดที่แสนอร่อยไปฉิบ... ธรรมชาติของดินและน้ำสร้างรสชาดของผลไม้ แต่เดี๋ยวนี้มีแต่ดินเสียกับน้ำเน่า :)
บ้านใครบ้านมันเนอะ :rolleyes:
ผมว่า ชะนีใข่ห้วงน้ำขาว สะท้อนแสนตุ้ง สีระมันริมห้วยตาขวด ฯลฯ อร่อย
ผลไม้ ดอกไม้ มันจะดังขึ้นอยู่กับหลายอย่าง ปริมาณมากพอ คนกรุงกิน คนดังชอบ
ของดีๆ คนพื้นที่กินหมด ก็ไม่ดัง :p:p:p
กระทุ้งฟ้า
21-03-13, 04:37 PM
ของดีมีครับ แต่ส่งนอกหมด
ทุเรียนที่คัดมาให้เหลือกิ่งละไม่กี่ลูก จะได้ลูกสมบูรณ์ โตกว่าที่เห็นในท้องตลาดก็ส่งนอก
ลำไยโป่งน้ำร้อน เมืองจันทร์ ตัดช่อดอกให้เหลือครึ่งหลังเดียว จะได้ลูกน้อยต่อช่อ แต่ว่าแต่ละลูกเท่าลูกปิงปอง
ไม่เคยวางขายในไทย ส่งออกทุกเม็ด สมาคมชาวสวนลำใยจันทบุรีเขาไม่ยินดีให้รัฐเข้าไปประกันราคาด้วย
ปลูกเองขายเอง
มีอีกเยอะครับ ของดีในไทย แต่เราไม่เห็น :p:p:p:p
มีอีกเยอะครับ ของดีในไทย แต่เราไม่เห็น :p:p:p:p
เออ เออ ก็จริงนะ :D
flycatcher_xiii
21-03-13, 07:15 PM
เคยได้ยินมาว่า แถวคีรีวงค์มีมังคุด 3-4 ลูกโล........ส่งนอกอย่างเดียวเหมือนกัน
ไม่ได้อยากกิน'ไรร๊อก แค่อยากเห็นว่าลูกมันใหญ่ซักแค่ไหนกัน :D
ถ้ามีพ่อค้าที่รับซื้อในราคาที่สูงกว่าขายให้พ่อค้าส่งออกได้ แล้วเขาเอามาขายได้
ก็น่าจะมีขายในนี้ครับ
อย่างอตก. อะไรๆก็ดูดีไปหมด แต่ราคาก็สูงไปด้วย อย่างนั้นก็มีคนซื้อ
คงถูกกว่าขับรถไปซื้อที่สวน :p
พอดีไม่ชอบกินทุเรียนนัก แต่รู้ว่ามีสวนเมืองนนท์ที่ยังปลูกและขายแถวนั้น
ก้านยาวลูกละหลายพัน ก็มีคนซื้อ
พันธุ์แปลกๆที่ไม่ค่อยปลูกกันแล้วก็มีสวนที่ยังปลูก
เคยได้ยินมาว่า แถวคีรีวงค์มีมังคุด 3-4 ลูกโล........ส่งนอกอย่างเดียวเหมือนกัน
ไม่ได้อยากกิน'ไรร๊อก แค่อยากเห็นว่าลูกมันใหญ่ซักแค่ไหนกัน :D
6 ลูกโลก็แล้วกันครับ
http://www.oknation.net/blog/print.php?id=95881
บ้านใครบ้านมันเนอะ :rolleyes:
ผมว่า ชะนีใข่ห้วงน้ำขาว สะท้อนแสนตุ้ง สีระมันริมห้วยตาขวด ฯลฯ อร่อย
ผลไม้ ดอกไม้ มันจะดังขึ้นอยู่กับหลายอย่าง ปริมาณมากพอ คนกรุงกิน คนดังชอบ
ของดีๆ คนพื้นที่กินหมด ก็ไม่ดัง :p:p:p
เมื่อไหร่พี่สิงโต จะพาเพื่อนไปกิน ขอตามไปด้วยคนนึงนะ
อ้อ..จำได้ก้านยาวเมืองนนท์ ปีน้ำท่วม ต้นที่รอดน้ำท่วมมาได้
ออกข่าวทีวี ก้านยาวลูกละหมื่น คนจองหมดแล้วด้วย
โอ้โห..แบบนั้นสงสัยเจ้าของต้องเอาลูกซองไปนอนเฝ้าโคนต้นแล้วมั้ง
บ๊ะ
ต๊ะ ท่าอิฐ นี่พอจะรู้จัก ไอ่เรื่องบนรถทัวร์นี่คุ้นมาก :p
เมื่อไหร่พี่สิงโต จะพาเพื่อนไปกิน ขอตามไปด้วยคนนึงนะ
เคยไปมาแล้วครับ ไม่เคยได้รับรู้รสชาดผลไม้เรยย :p ... เจอแต่แสงโสมทู๊กกกกกวัน
บ๊ะ
ต๊ะ ท่าอิฐ นี่พอจะรู้จัก ไอ่เรื่องบนรถทัวร์นี่คุ้นมาก :p
เอ่าๆๆ มาแจ้งอายุอีกคน :D
ของดีมีครับ แต่ส่งนอกหมด
ทุเรียนที่คัดมาให้เหลือกิ่งละไม่กี่ลูก จะได้ลูกสมบูรณ์ โตกว่าที่เห็นในท้องตลาดก็ส่งนอก
ลำไยโป่งน้ำร้อน เมืองจันทร์ ตัดช่อดอกให้เหลือครึ่งหลังเดียว จะได้ลูกน้อยต่อช่อ แต่ว่าแต่ละลูกเท่าลูกปิงปอง
ไม่เคยวางขายในไทย ส่งออกทุกเม็ด สมาคมชาวสวนลำใยจันทบุรีเขาไม่ยินดีให้รัฐเข้าไปประกันราคาด้วย
ปลูกเองขายเอง
มีอีกเยอะครับ ของดีในไทย แต่เราไม่เห็น :p:p:p:p
ไม่เอาดิครับ เอาแบบที่คนธรรมดาเดินดินกินได้ ไอ้แบบนั้นมันก็มีอยู่ทั่วไปแหละครับ กล้วมหอมโคตรสวย เครือนึงมีได้แค่ 5 หวี และ ห่อตั้งแต่ตัดปลียันแก่ ทำแบบนี้ขายทั่วไปมันก็ไม่ไหวหรอกครับ ... หมึกหอมลอบตัวละโล 2 ตัวโล... ไม่มีให้เห็นได้กินหรอกครับส่งนอกหมด คน กทม.กินแต่หมึกแช่น้ำตัวพองๆ ฮ่า ฮ่า
นี่ปีนี้สวนใครทำมะยงได้ดีก็คงจะได้ชื่นมื่นกัน ราคา 250-600 ต่อโล คงขายได้ตังค์กันเป็นกอบเป็นกำหายเหนื่อยหน่อย ...
ผลิตผลการเกษตรต่อพื้นที่ปลูกในบ้านเรามันไม่ได้รับการจัดการ ถ้ามีการจัดการแบบแหล่งกำเนิดสินค้าคงจะดี มันก็จะไม่มีผลไม้ล้นตลาด ผลไม้ชนิดนี้ต้องปลูกเฉพาะภาคนี้ ส่วนนี้ อะไรทำนองนี้มันก็จะมีผลักเปลี่ยนหมุนเวียนกัน ราคาก็ไม่ตก ไม่ต้อเททิ้งน้ำ ไม่ต้องมาประท้วงเทลงถนน ...
เมื่อวานได้ยินข่าวน่าดีใจ ที่ทางจังหวัดระยองเค้าจับพ่อค้าคนกลางที่ไปเหมาซื้อทุเรียนอ่อนมาขายก่อนแล้ว น่าจะโดน อาญา 2-3 ข้อหา ... แจ้งจับได้เลย ก็ดีเหมือนกัน พ่อค้าคลกลางฉวยโอกาสแบบนี้มีเยอะ แล้วท้ายที่สุดผลมันก็ตกอยู่กับคนปลูก เพราะคนกินเค้าไม่คิดว่าพ่อค้าคนกลางเป็นคนเอามาขายเค้าคิดว่า คนปลูกเอาของไม่ดีมาขาย ...อีกหน่อยตลาดมันก็วายไปเองคนปลูกก็ซวยวันยันค่ำ .. :)
นพ ด่าน
22-03-13, 08:45 AM
หนุ่มๆท่านใดเคยอ่านบันทึกของท่าน สยุมภู ทศพล บ้างครับ:D
anaconda
22-03-13, 08:59 AM
หนุ่มๆท่านใดเคยอ่านบันทึกของท่าน สยุมภู ทศพล บ้างครับ:D
http://www.thaiairsoftgun.com/board/index.php?PHPSESSID=f63394c98dc851c13f18843f8b17c1d8&topic=51.0
ผลิตผลการเกษตรต่อพื้นที่ปลูกในบ้านเรามันไม่ได้รับการจัดการ ถ้ามีการจัดการแบบแหล่งกำเนิดสินค้าคงจะดี มันก็จะไม่มีผลไม้ล้นตลาด ผลไม้ชนิดนี้ต้องปลูกเฉพาะภาคนี้ ส่วนนี้ อะไรทำนองนี้มันก็จะมีผลักเปลี่ยนหมุนเวียนกัน ราคาก็ไม่ตก ไม่ต้อเททิ้งน้ำ ไม่ต้องมาประท้วงเทลงถนน ...
แหม...ถูกใจจัง ไอ่ OTOP. อะไรนั่นอีก ชะชะ มะขามกวน มีขายตั้งแต่สุไหงโกลก ยัน แม่สอด มั่วกันไปหมด :(
กระทุ้งฟ้า
22-03-13, 11:13 AM
บ๊ะ
ต๊ะ ท่าอิฐ นี่พอจะรู้จัก ไอ่เรื่องบนรถทัวร์นี่คุ้นมาก :p
ไกด์ผี มีอยู่ตอนหนึ่ง ว่าด้วยเรื่องของนักท่องเที่ยวนิโกรสาว
อ่านไปขนลุกไป :p:p:p
ไม่เอาดิครับ เอาแบบที่คนธรรมดาเดินดินกินได้ ไอ้แบบนั้นมันก็มีอยู่ทั่วไปแหละครับ กล้วมหอมโคตรสวย เครือนึงมีได้แค่ 5 หวี และ ห่อตั้งแต่ตัดปลียันแก่ ทำแบบนี้ขายทั่วไปมันก็ไม่ไหวหรอกครับ ... หมึกหอมลอบตัวละโล 2 ตัวโล... ไม่มีให้เห็นได้กินหรอกครับส่งนอกหมด คน กทม.กินแต่หมึกแช่น้ำตัวพองๆ ฮ่า ฮ่า
นี่ปีนี้สวนใครทำมะยงได้ดีก็คงจะได้ชื่นมื่นกัน ราคา 250-600 ต่อโล คงขายได้ตังค์กันเป็นกอบเป็นกำหายเหนื่อยหน่อย ...
ผลิตผลการเกษตรต่อพื้นที่ปลูกในบ้านเรามันไม่ได้รับการจัดการ ถ้ามีการจัดการแบบแหล่งกำเนิดสินค้าคงจะดี มันก็จะไม่มีผลไม้ล้นตลาด ผลไม้ชนิดนี้ต้องปลูกเฉพาะภาคนี้ ส่วนนี้ อะไรทำนองนี้มันก็จะมีผลักเปลี่ยนหมุนเวียนกัน ราคาก็ไม่ตก ไม่ต้อเททิ้งน้ำ ไม่ต้องมาประท้วงเทลงถนน ...
เมื่อวานได้ยินข่าวน่าดีใจ ที่ทางจังหวัดระยองเค้าจับพ่อค้าคนกลางที่ไปเหมาซื้อทุเรียนอ่อนมาขายก่อนแล้ว น่าจะโดน อาญา 2-3 ข้อหา ... แจ้งจับได้เลย ก็ดีเหมือนกัน พ่อค้าคลกลางฉวยโอกาสแบบนี้มีเยอะ แล้วท้ายที่สุดผลมันก็ตกอยู่กับคนปลูก เพราะคนกินเค้าไม่คิดว่าพ่อค้าคนกลางเป็นคนเอามาขายเค้าคิดว่า คนปลูกเอาของไม่ดีมาขาย ...อีกหน่อยตลาดมันก็วายไปเองคนปลูกก็ซวยวันยันค่ำ .. :)
ครืองี้ ขอนิดนึงพี่มาร :rolleyes:
ผลไม้หรือยางพารา ตอนที่ราคาแพงๆ นะ่ไม่มีของกันหรอก พอมีก็ถุกแถมเป็นผีถึงป่าช้าไม่ขายก็เน่า
เคยบอกพี่ มึงรวยตายดิเงาะราคาตั้งเท่าโน้นเท่านี้ ยางโลเท่าโน้น มันบอกก็ตอนแพงแม่งตัดยางได้ซะที่ไหน
ที่สวนทำเงาะมาสี่สิบกว่าปี ตอนนี้เอาเงาะทำถ่านหมดแล้ว :o
ทุเรียนอีก เทคนิคพ่อค้าชาวจีนหลายปีก่อน พอทุเรียนออกมันตัดอ่อนก่อนเลย
คนสวนไม่รู้เรื่องหรอก คนตัดก็คนตัดมันบอกว่าใช้ได้ก็ได้ พอตัดอ่อนราคาพังตั้งแต่ต้นฤดู
เพราะหลังจากนั้นมันก็บอก ต้องขายถูกไม่มีใครซื้อกลัวทุเรียนอ่อน :crying::crying:
ครืองี้ ขอนิดนึงพี่มาร :rolleyes:
ผลไม้หรือยางพารา ตอนที่ราคาแพงๆ นะ่ไม่มีของกันหรอก พอมีก็ถุกแถมเป็นผีถึงป่าช้าไม่ขายก็เน่า
เคยบอกพี่ มึงรวยตายดิเงาะราคาตั้งเท่าโน้นเท่านี้ ยางโลเท่าโน้น มันบอกก็ตอนแพงแม่งตัดยางได้ซะที่ไหน
ที่สวนทำเงาะมาสี่สิบกว่าปี ตอนนี้เอาเงาะทำถ่านหมดแล้ว :o
ทุเรียนอีก เทคนิคพ่อค้าชาวจีนหลายปีก่อน พอทุเรียนออกมันตัดอ่อนก่อนเลย
คนสวนไม่รู้เรื่องหรอก คนตัดก็คนตัดมันบอกว่าใช้ได้ก็ได้ พอตัดอ่อนราคาพังตั้งแต่ต้นฤดู
เพราะหลังจากนั้นมันก็บอก ต้องขายถูกไม่มีใครซื้อกลัวทุเรียนอ่อน :crying::crying:
ก็ถึงว่าไง ให้มันมีซะภาคเดียว จังหวัดเดียวหรือพื้นที่เดียว ถ้าไม่มีก็คือไม่มีราคาก็สูงไปตามกลไกที่ควรจะเป็นจริงไม่ใช่โดยพ่อค้าไง ม่ายงั้น ตรงนู้นก็มี ตรงนี้ก็มี ... คือแข่งกันปลูกหวังว่าจะได้เงินก็กลายเป็นพ่อค้าได้เงินอยู่คนเดียว :)
อีกหน่อยก็ไม่ต้องกินอะไรกันแล้วเป็นสวนยางไปหมดแล้ว .. ขนาดที่น่านว่าดอยกะหล่ำๆขอโทษครับ เดี๋ยวนี้โดนยางรุกแทบเหี้ยนแล้วเหมือนกัน :)
ก็ถึงว่าไง ให้มันมีซะภาคเดียว จังหวัดเดียวหรือพื้นที่เดียว ถ้าไม่มีก็คือไม่มีราคาก็สูงไปตามกลไกที่ควรจะเป็นจริงไม่ใช่โดยพ่อค้าไง ม่ายงั้น ตรงนู้นก็มี ตรงนี้ก็มี ... คือแข่งกันปลูกหวังว่าจะได้เงินก็กลายเป็นพ่อค้าได้เงินอยู่คนเดียว :)
อีกหน่อยก็ไม่ต้องกินอะไรกันแล้วเป็นสวนยางไปหมดแล้ว .. ขนาดที่น่านว่าดอยกะหล่ำๆขอโทษครับ เดี๋ยวนี้โดนยางรุกแทบเหี้ยนแล้วเหมือนกัน :)
น่า ยังเหลือเก็บไว้ให้พี่มารกินบ้างแหละ :rolleyes::D:D:D
ก็ลำบากนะ ทำผลไม้
สวนอื่นๆเค้ารวยยางกันให้ครึ่ด ใสปุ๋ยปีละครั้ง ทำหญ้าปีละครั้งมั้ง
เอารถไถเข้าร่องยางเลย สบายๆ :rolleyes:
สวนผลไม้เรารดน้ำแหง๋กๆ(ค่าน้ำมัน ค่าไฟฟ้า) ฉีดยา ใส่ปุ่ย(แพงชิบ)
พอติดดอก ระวังฝนอีกเทวดาแม่งปล่อยฝนมาก็พังอีก
ถึงเวลาเก็บเกี่ยวหาคนงานยากอีก ราคาก็ติดดิน หน้าแห้งรอคนซื้อ :crying:
เศร้าชิบ ตอนที่บ้านปลูกกะดุม พ่อค้าบอกไม่ซื้อครือราคาเท่าไหร่ก็ไม่เอา
คิดดูว่ามัน เศร้าขนาดไหน ทุเรียน เงาะ ลองกอง มังคุด สละ
หน่อไม้ กล้วยน้ำว้า ฯลฯ ทำมาหมด ยางก็ทำตอนโลสิบกว่าบาทด้วย :D:D:D
กระทุ้งฟ้า
22-03-13, 12:51 PM
ปลูกยางกันเข้าไป
แต่จีนผู้รับซื้อยางพารารายใหญ่ของโลกกลับไปปลูกยางพาราที่ลาวในสายพันธุ์ที่พัฒนามาเองเป็นล้านไร่
อืม... ถึงเวลานั้นในตลาด ยางพาราจะเหลือราคาเท่าไหร่ไม่รู้
แปลกแต่จริง เมืองไทย ปลูกยางมาก่อนหลายประเทศ แต่ทำได้แค่ภาคเกษตรกรรมผลิตสินค้าขายให้กลุ่มอุึตสาหกรรม
ไม่เคยต่อยอดพัฒนาสินค้าให้เกิดมูลค่าเพิ่มเอง ที่สำคัญ ทุนวิจัยพัฒนาเรื่องนี้ไม่เคยได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาล
ทำง่ายๆ ปลูกรอขายอย่างเดียว ถ้าเรามีอุตสาหกรรมรองรับเอง ป่าคงไม่หมดไปถึงขนาดนี้
ก็ถึงว่าไง บ้านเรามันไม่มีระบบการจัดการปล่อยกันไปตามยะถา ไอ้พวกที่มีหน้าที่ที่จะต้องคอยส่งเสริมพัฒนาก็ไม่ค่อยจะเห็นผลงาน นานมาแล้วที่ อ.กันทรลักษณ์ ยุคนั้นก็ว่ากันว่ากระเทียม(ซึ่งพืชหลักของพื้นที่) ราคาไม่ดี กระเทียมนอกเข้ามาเยอะ (เออ แล้วปล่อยให้เข้ามาได้ยังไง) หลวงท่านก็มีโครงการให้เกษตรกรปลูกอย่างอื่นกันแทน ประมาณว่าพืชเศรษฐกิจ "มะม่วงหิมพานต์" ชาวบ้านตาดำๆก็เหโลกันปลูกตามหลวงท่านว่า แหงนคอตั้งตา 5 ปีผ่านไป... มะม่วงหิมพานต์ตกลูกดกงดงาม ..ทีนี้หันหน้ามองกันลอกแล่ก แล้วไงต่อ..ฮ่า ฮ่า ได้แต่เด็ดยอดจิ้มน้ำพริกว่าหร่อยสุดๆ ไอ้คนที่มาบอกก็หายไปแล้ว ย้ายไปแล้ว ถามคนใหม่ก็บอกไม่รู้เรื่อง ทำไง เก็บยังไง กินยังไง ขายยังไง .. สุดท้ายก็ "ถ่าน" ครับ... แล้วยังต้องเสียค่ารถไถมาไถทิ้งอีกบานทุ่งครับ :D
เกษตรกร บ้านเราเก่งบอก เมิงบอกมาว่าจะให้ปลูกไรปลูกได้หมดขอให้ขายได้
กรมส่งเสริมการเกษตรบอก เอ๊า ผมส่งเสริมปลูกอย่างเดียว การขายไม่เกี่ยว :o
ทำไงละทีนี้ หลายปีก่อนเคยเดินตามสวนแถวรังสิต ตอนนั้นมีโครงการกล้วยปั่นตา (ภาษากล้วยไม้)
คือขยายพันธุ์ด้วยวิธี Tissue culture ศึกษาร่วมกับ บ.ญี่ปุ่น ซึ่งจะได้คุณภาพ
ต้นพันธุ์ที่ดี และผลผลิตออกมาเหมือนกันเดี๊ยะๆ ไม่กลาย วันนั้นมีคนกรมส่งเสริม
ไปด้วย เลยลองถามเล่นๆ ถ้าเหลือในเมืองไทยจะขายที่ไหน ทำยังไงดี
ท่านตอบว่า ลองถามเจ้....จำไม่ได้ดู อยู่ตลาดสี่มุมเมือง ฮ่าๆๆๆ :D:D:D
ท่านตอบว่า ลองถามเจ้....จำไม่ได้ดู อยู่ตลาดสี่มุมเมือง ฮ่าๆๆๆ :D:D:D
ฮ่า ฮ่า... คำตอบสุดท้าย :D .. สบายใจไทยแลนด์
Powered by vBulletin® Version 4.2.3 Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.