มารกิ
23-08-16, 09:56 AM
:crying: ....
คืนวันที่ 15 สิงหา ผมได้รับโทณศัพท์จากพี่ TU686 ว่า น้าหนึ่ง หรือ คุณสุพัธ .... ล้มที่บ้าน ในตอนนั้นได้นำตัวส่ง โรงพยาบาลแล้ว อาการน่าเป็นห่วงด้วยเลือดออกในสมอง ...
เช้าวันที่ 16 สิงหา ... เวลา 9:50 น้าหนึ่งจากพวกเราไปด้วยอาการสงบ จากสาเหตุเลือดออกในสมองและลิ่มเลือดจับตัวที่ก้านสมอง
:crying: .... ผมและหลายๆคน สูญเสียเพื่อน ... วงการมีด สูญเสียช่างมีดผู้มีความสามารถมากที่สุดคนนึงของวงการมีดงานร้อนในบ้านเรา ในเวลาที่เร็ว เร็วเกินไป ... แต่ความตายมักเป็นเช่นนี้เสมอ
หลายปีที่ผ่านมา จะว่านานมากก็คงไม่ใช่ มันอยู่ในช่วงของการพัฒนาการสร้างมีดในเชิงคุณภาพของบ้านเรา เป็นการพัฒนาอย่างรวดเร็ว ทั้งในด้านการอบชุบและความเข้าใจในเรื่องโครงสร้างของมีด .. กลุ่มช่างที่บุกบันบนถนนของความลำบาก การทดลองและแสวงหา .. น้าหนึ่ง เป็นคนนึงที่อยู่ในนั้น ด้วยมุมมองและความเข้าใจ ประกอบกับทักษะความสามารถ ทำให้น้าหนึ่งรู้ที่จะดึงเอาข้อดีของมีดที่ดีดีหลายๆเล่ม เอาออกมาได้โดยที่ไม่ต้องลอกเลียนแบบ .. มันเป็นความเข้าใจที่ไม่ใช่ว่าทุกคนจะเข้าใจและทำมันออกมาได้อย่างสวยงาม ....
ผมนึกถึงวันแรกที่ไปหาน้าหนึ่งที่บ้านได้ดี....
"น้าทำมีดไรอยู่อ่ะ ครับ "...
"มีดแคมพ์ครับพี่" ...
มีดเล่มใหญ่ยักษ์ส่งมา ... ผมรับมาถือไว้ พลิกๆดู... แล้วผมก็เดินไปหยิบขวดน้ำเปล่าๆ มาวางบนโต๊ะ ลอยๆ หันไปถามว่า...
"น้าว่ามันจะต้องฟันขวดนี่ขาดได้มั้ย"
"ไม่รู้ดิครับ"
"ผมว่ามันไม่ขาดว่ะ น้า" ...
"โป๊งงงง " .. เสียงคมมีดปะทะขวดเปล่า ที่ปลิวไป... ยับยู่...
"ไม่ขาด... น้าเรียกมันว่าไรนะ "มีดแคมพ์???" ... นี่มันไม่ใช่มีดแคมพ์หรอกครับ ผมเรียก "แผ่นเหล็กมีคม" ....
ทำหน้า งง งง ... "ยังไงพี่"
งั้นเอาใหม่... ผมเดินไปหยิบ บลูคอลล่าร์ มาจากกระเป๋า...
"นี่ครับ มีดแคมพ์ .. น้าลองฟันขวดใหม่ แบบที่ผมฟันมีดน้าเมื่อกี้"
"ควั๊บบบบ" .... ขวดน้ำเปล่าขาดครึ่ง ...
"มันต่างกันจริงๆครับ... แต่มันต่างกันยังไง"
"ต่างหมดครับ แตกต่างทั้งหมด... องศา หน้าคม น้ำหนัก รวมทั้งด้าม"
ถัดมาอีกอาทิตย์นึง....
"แบบนี้ใช่มั้ยพี่ มีดแคมพ์" .... ผมได้เห็นมีดแคมพ์เล่มนึง ที่ถูกปรับเปลี่ยนจากครั้งก่อนอย่างเห็นได้ชัด สมบูรณ์ขึ้นอย่างผิดหูผิดตา .. นั่นคือความสามารถ
น่าเสียดาย .. ชีวิตที่สั้นเกินไป น้าน่าจะอยู่ใช้ความามารถของน้าได้มากกว่านี้
ด้วยความคิดถึง
มารกิ
คืนวันที่ 15 สิงหา ผมได้รับโทณศัพท์จากพี่ TU686 ว่า น้าหนึ่ง หรือ คุณสุพัธ .... ล้มที่บ้าน ในตอนนั้นได้นำตัวส่ง โรงพยาบาลแล้ว อาการน่าเป็นห่วงด้วยเลือดออกในสมอง ...
เช้าวันที่ 16 สิงหา ... เวลา 9:50 น้าหนึ่งจากพวกเราไปด้วยอาการสงบ จากสาเหตุเลือดออกในสมองและลิ่มเลือดจับตัวที่ก้านสมอง
:crying: .... ผมและหลายๆคน สูญเสียเพื่อน ... วงการมีด สูญเสียช่างมีดผู้มีความสามารถมากที่สุดคนนึงของวงการมีดงานร้อนในบ้านเรา ในเวลาที่เร็ว เร็วเกินไป ... แต่ความตายมักเป็นเช่นนี้เสมอ
หลายปีที่ผ่านมา จะว่านานมากก็คงไม่ใช่ มันอยู่ในช่วงของการพัฒนาการสร้างมีดในเชิงคุณภาพของบ้านเรา เป็นการพัฒนาอย่างรวดเร็ว ทั้งในด้านการอบชุบและความเข้าใจในเรื่องโครงสร้างของมีด .. กลุ่มช่างที่บุกบันบนถนนของความลำบาก การทดลองและแสวงหา .. น้าหนึ่ง เป็นคนนึงที่อยู่ในนั้น ด้วยมุมมองและความเข้าใจ ประกอบกับทักษะความสามารถ ทำให้น้าหนึ่งรู้ที่จะดึงเอาข้อดีของมีดที่ดีดีหลายๆเล่ม เอาออกมาได้โดยที่ไม่ต้องลอกเลียนแบบ .. มันเป็นความเข้าใจที่ไม่ใช่ว่าทุกคนจะเข้าใจและทำมันออกมาได้อย่างสวยงาม ....
ผมนึกถึงวันแรกที่ไปหาน้าหนึ่งที่บ้านได้ดี....
"น้าทำมีดไรอยู่อ่ะ ครับ "...
"มีดแคมพ์ครับพี่" ...
มีดเล่มใหญ่ยักษ์ส่งมา ... ผมรับมาถือไว้ พลิกๆดู... แล้วผมก็เดินไปหยิบขวดน้ำเปล่าๆ มาวางบนโต๊ะ ลอยๆ หันไปถามว่า...
"น้าว่ามันจะต้องฟันขวดนี่ขาดได้มั้ย"
"ไม่รู้ดิครับ"
"ผมว่ามันไม่ขาดว่ะ น้า" ...
"โป๊งงงง " .. เสียงคมมีดปะทะขวดเปล่า ที่ปลิวไป... ยับยู่...
"ไม่ขาด... น้าเรียกมันว่าไรนะ "มีดแคมพ์???" ... นี่มันไม่ใช่มีดแคมพ์หรอกครับ ผมเรียก "แผ่นเหล็กมีคม" ....
ทำหน้า งง งง ... "ยังไงพี่"
งั้นเอาใหม่... ผมเดินไปหยิบ บลูคอลล่าร์ มาจากกระเป๋า...
"นี่ครับ มีดแคมพ์ .. น้าลองฟันขวดใหม่ แบบที่ผมฟันมีดน้าเมื่อกี้"
"ควั๊บบบบ" .... ขวดน้ำเปล่าขาดครึ่ง ...
"มันต่างกันจริงๆครับ... แต่มันต่างกันยังไง"
"ต่างหมดครับ แตกต่างทั้งหมด... องศา หน้าคม น้ำหนัก รวมทั้งด้าม"
ถัดมาอีกอาทิตย์นึง....
"แบบนี้ใช่มั้ยพี่ มีดแคมพ์" .... ผมได้เห็นมีดแคมพ์เล่มนึง ที่ถูกปรับเปลี่ยนจากครั้งก่อนอย่างเห็นได้ชัด สมบูรณ์ขึ้นอย่างผิดหูผิดตา .. นั่นคือความสามารถ
น่าเสียดาย .. ชีวิตที่สั้นเกินไป น้าน่าจะอยู่ใช้ความามารถของน้าได้มากกว่านี้
ด้วยความคิดถึง
มารกิ