Mc.
23-11-11, 02:25 PM
กำลังอยากเปิดประเด็น ชวนมาเล่าความหลังกัน
เมื่อก่อนเคยมีกระทู้คล้ายๆ แบบนี้ ..ว่ามันสนุกดี
เสียดายไม่ได้เซฟไว้เลย เขียนใหม่ก็ไม่ได้อารมณ์แบบนั้นแล้ว
ลองใหม่.. แล้วมาช่วยกันต่อความเด้อ :D
เหลี่ยมนักเลง
...เรื่องนี้มันก็ผ่านมานานแล้วนะ แต่วันนี้เป็นอะไรไม่รู้ อยู่ๆ เรื่องนี้มันก็ลอยชัดขึ้นมา
ในหัว และเกิดอารมณ์ อยากเหล้า เอ๊ย !.."อยากเล่า" ...เรื่องมันมีอยู่ว่า
...วันหนึ่งขับรถไปหาเพื่อน เขาเป็นผู้จัดการโกดังรับซื้อของเก่าแถวเมืองชลนี่แหละ
พื้นที่ขนาด ๑๐ ไร่ ล้อมรั้วลวดหนาม มีซากเครื่องจักรโรงงานขนาดใหญ่ กับเศษเหล็กจิปาถะ
กองอยู่เต็ม เหลือที่ไว้บางส่วนเป็นทางรถวิ่งได้ ..ตั้งใจมาหาซื้อตู้คอนเทรนเนอร์ขนาดเล็ก
ไปใช้ทำห้องเก็บของ
...ความที่ไม่เคยมา เห็นตู้คอนเทรนเนอร์สำนักงาน มีฝาด้านหน้า กับด้านข้างเป็นกระจกติดฟีลม์
ก็เดาว่าคงเป็นสำนักงานของโกดัง ไอ้เพื่อนที่เป็นผู้จัดการมันคงทำงานที่นี่แหละ
จอดรถแล้วจ้ำพรวดๆ ขึ้นไป กะว่า..พอเจอหน้ามันจะ ทักด้วยชื่อพ่อมัน แล้วก็มีสร้อยคำอีก ๒-๓ คำ
รูปแบบการทักทายจะประมาณนี้ "ไอ้..(ชื่อพ่อมัน) ฟายเอ๊ย ทำรัยอยู่วะ"
แล้วมันก็จะทักตอบมาแบบเดียวกัน หรือบางทีก็สั้นๆ "ฟาย"
...แต่เที่ยวนี้ผิด ..พอเปิดประตูเข้าไป คนที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน กลายเป็นใครก็ไม่รู้ ไม่รู้จัก
ผมชงักอยู่ท่าที่เปิดประตูแล้ว มือซ้ายจับลูกบิดประตู มือขวาจับอยู่ที่วงกบประตู
เป็นประตูบานพับแบบเปิดออก มีโช๊คสปริงดึงกลับ
...มองเห็นลูกซองยาว ๕ นัด วางพิงที่มุมขวาห้อง หลังโต๊ะทำงาน มือสองข้างของเฮียแกวางอยู่ในลิ้นชักโต๊ะ
ตาจ้องเป๋งที่ผม ไม่พูดอะไร ..อาการแบบนี้ สัญชาติญาณบอกว่า ไอ้มือที่ซุกอยู่ในลิ้นชักโต๊ะน่ะ กำปืนอยู่แหง๋ๆ
เอาไงดี..เฮียแกคงเห็นปืนที่เอวด้านหน้าของผมแล้วด้วย ก็ยกแขนขึ้นจับขอบประตูแบบนั้น ชายเสื้อมันคง
ลอยพ้นขอบกางเกง ..กลัวแกจะเข้าใจผิด รีบบอกไปว่ามาหาเพื่อน แล้วก็ไอ้ความที่ทักกันด้วยชื่อพ่อซะเคย
กว่าจะออกชื่อเพื่อนไปมันเลยกุกกักนิดหน่อย ..แบบนี้เฮียแกก็คงจะยิ่งสงสัย รู้สึกว่าปืนที่เอวผมมันจะเลื่อนหลุดจากที่
แต่ก็ไม่กล้าเอามือลงไปขยับ ให้เข้าที่เข้าทาง
...อยากให้แกเอามือออกจากลิ้นชัก ..เฮียแกบอกว่าเพื่อนผมไปเช็คของที่ลานหน้าห้องพักคนงาน
ผมเอาเท้าวางกันบานประตูไว้ มือซ้ายปล่อยจากลูกบิดแล้วชี้ไปทางขวา ถามแกว่า "ทางนี้หรือ"
ซึ่งผมรู้ว่ามันคนละด้านกับสถานที่ที่แกบอก หวังว่าให้เฮียแกเอามือออกจากลิ้นชัก เพื่อชี้ทิศทางที่ถูกต้อง
ซึ่งมันอยู่ตรงข้ามกับที่ผมชี้ถาม ปรากฎว่า แกไม่ชี้ แต่หยักหน้าแทนคำตอบว่า "ใช่"
ถึงตอนนี้..ต้องยอมรับว่าแกเหลี่ยมดีเหมือนกัน ไม่หลงกล ไม่เสียสมาธิ พยายามทำหน้าให้สุภาพสุดๆ
แล้วบอกลาแกกลับ
...เย็นวันนั้น เจอเพื่อนถึงรู้ว่าเฮียแกเป็นเจ้าของโกดัง เล่าให้มันฟัง ..มันหัวเราะใหญ่
"ฟาย..เฮียเขาเพิ่งโดนปิคอัพไล่ตามประกบมาเมื่ออาทิตย์ก่อนยังไม่ได้เคลียร์"
หมายถึงเขามีเรื่องอะไรสักอย่าง กับใครบางคน และยังไม่มีใครช่วยเจรจาไกล่เกลี่ยให้
มันยังขยายความ ขยายเหตุอีกว่า
"แล้วหน้าเมิง ง่ะ เหมือน(...)อิ๊บอ๋าย..อ้ายฟาย"
ปล. ผมละสงสัย มันคิดว่าหน้าผมเหมือนใคร ..สมัยนั้นผมว่าผมก็หล่อ พอๆ กะ จี จินฮี ใน"ทงอี" :p
http://2.bp.blogspot.com/-qmm0C8RRYGw/ThMKCHUFN5I/AAAAAAAAASw/GbiEKnET3wk/s1600/%25E0%25B8%2588%25E0%25B8%25B5+%25E0%25B8%2588%25E0%25B8%25B4%25E0%25B8%2599+%25E0%25B8%25AE%25E0%25B8%25B5+%25E0%25B8%2597%25E0%25B8%2587%25E0%25B8%25AD%25E0%25B8%25B5+1.jpg
เมื่อก่อนเคยมีกระทู้คล้ายๆ แบบนี้ ..ว่ามันสนุกดี
เสียดายไม่ได้เซฟไว้เลย เขียนใหม่ก็ไม่ได้อารมณ์แบบนั้นแล้ว
ลองใหม่.. แล้วมาช่วยกันต่อความเด้อ :D
เหลี่ยมนักเลง
...เรื่องนี้มันก็ผ่านมานานแล้วนะ แต่วันนี้เป็นอะไรไม่รู้ อยู่ๆ เรื่องนี้มันก็ลอยชัดขึ้นมา
ในหัว และเกิดอารมณ์ อยากเหล้า เอ๊ย !.."อยากเล่า" ...เรื่องมันมีอยู่ว่า
...วันหนึ่งขับรถไปหาเพื่อน เขาเป็นผู้จัดการโกดังรับซื้อของเก่าแถวเมืองชลนี่แหละ
พื้นที่ขนาด ๑๐ ไร่ ล้อมรั้วลวดหนาม มีซากเครื่องจักรโรงงานขนาดใหญ่ กับเศษเหล็กจิปาถะ
กองอยู่เต็ม เหลือที่ไว้บางส่วนเป็นทางรถวิ่งได้ ..ตั้งใจมาหาซื้อตู้คอนเทรนเนอร์ขนาดเล็ก
ไปใช้ทำห้องเก็บของ
...ความที่ไม่เคยมา เห็นตู้คอนเทรนเนอร์สำนักงาน มีฝาด้านหน้า กับด้านข้างเป็นกระจกติดฟีลม์
ก็เดาว่าคงเป็นสำนักงานของโกดัง ไอ้เพื่อนที่เป็นผู้จัดการมันคงทำงานที่นี่แหละ
จอดรถแล้วจ้ำพรวดๆ ขึ้นไป กะว่า..พอเจอหน้ามันจะ ทักด้วยชื่อพ่อมัน แล้วก็มีสร้อยคำอีก ๒-๓ คำ
รูปแบบการทักทายจะประมาณนี้ "ไอ้..(ชื่อพ่อมัน) ฟายเอ๊ย ทำรัยอยู่วะ"
แล้วมันก็จะทักตอบมาแบบเดียวกัน หรือบางทีก็สั้นๆ "ฟาย"
...แต่เที่ยวนี้ผิด ..พอเปิดประตูเข้าไป คนที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน กลายเป็นใครก็ไม่รู้ ไม่รู้จัก
ผมชงักอยู่ท่าที่เปิดประตูแล้ว มือซ้ายจับลูกบิดประตู มือขวาจับอยู่ที่วงกบประตู
เป็นประตูบานพับแบบเปิดออก มีโช๊คสปริงดึงกลับ
...มองเห็นลูกซองยาว ๕ นัด วางพิงที่มุมขวาห้อง หลังโต๊ะทำงาน มือสองข้างของเฮียแกวางอยู่ในลิ้นชักโต๊ะ
ตาจ้องเป๋งที่ผม ไม่พูดอะไร ..อาการแบบนี้ สัญชาติญาณบอกว่า ไอ้มือที่ซุกอยู่ในลิ้นชักโต๊ะน่ะ กำปืนอยู่แหง๋ๆ
เอาไงดี..เฮียแกคงเห็นปืนที่เอวด้านหน้าของผมแล้วด้วย ก็ยกแขนขึ้นจับขอบประตูแบบนั้น ชายเสื้อมันคง
ลอยพ้นขอบกางเกง ..กลัวแกจะเข้าใจผิด รีบบอกไปว่ามาหาเพื่อน แล้วก็ไอ้ความที่ทักกันด้วยชื่อพ่อซะเคย
กว่าจะออกชื่อเพื่อนไปมันเลยกุกกักนิดหน่อย ..แบบนี้เฮียแกก็คงจะยิ่งสงสัย รู้สึกว่าปืนที่เอวผมมันจะเลื่อนหลุดจากที่
แต่ก็ไม่กล้าเอามือลงไปขยับ ให้เข้าที่เข้าทาง
...อยากให้แกเอามือออกจากลิ้นชัก ..เฮียแกบอกว่าเพื่อนผมไปเช็คของที่ลานหน้าห้องพักคนงาน
ผมเอาเท้าวางกันบานประตูไว้ มือซ้ายปล่อยจากลูกบิดแล้วชี้ไปทางขวา ถามแกว่า "ทางนี้หรือ"
ซึ่งผมรู้ว่ามันคนละด้านกับสถานที่ที่แกบอก หวังว่าให้เฮียแกเอามือออกจากลิ้นชัก เพื่อชี้ทิศทางที่ถูกต้อง
ซึ่งมันอยู่ตรงข้ามกับที่ผมชี้ถาม ปรากฎว่า แกไม่ชี้ แต่หยักหน้าแทนคำตอบว่า "ใช่"
ถึงตอนนี้..ต้องยอมรับว่าแกเหลี่ยมดีเหมือนกัน ไม่หลงกล ไม่เสียสมาธิ พยายามทำหน้าให้สุภาพสุดๆ
แล้วบอกลาแกกลับ
...เย็นวันนั้น เจอเพื่อนถึงรู้ว่าเฮียแกเป็นเจ้าของโกดัง เล่าให้มันฟัง ..มันหัวเราะใหญ่
"ฟาย..เฮียเขาเพิ่งโดนปิคอัพไล่ตามประกบมาเมื่ออาทิตย์ก่อนยังไม่ได้เคลียร์"
หมายถึงเขามีเรื่องอะไรสักอย่าง กับใครบางคน และยังไม่มีใครช่วยเจรจาไกล่เกลี่ยให้
มันยังขยายความ ขยายเหตุอีกว่า
"แล้วหน้าเมิง ง่ะ เหมือน(...)อิ๊บอ๋าย..อ้ายฟาย"
ปล. ผมละสงสัย มันคิดว่าหน้าผมเหมือนใคร ..สมัยนั้นผมว่าผมก็หล่อ พอๆ กะ จี จินฮี ใน"ทงอี" :p
http://2.bp.blogspot.com/-qmm0C8RRYGw/ThMKCHUFN5I/AAAAAAAAASw/GbiEKnET3wk/s1600/%25E0%25B8%2588%25E0%25B8%25B5+%25E0%25B8%2588%25E0%25B8%25B4%25E0%25B8%2599+%25E0%25B8%25AE%25E0%25B8%25B5+%25E0%25B8%2597%25E0%25B8%2587%25E0%25B8%25AD%25E0%25B8%25B5+1.jpg