ใจจริงแล้วก็อย่างที่เกริ่นไว้ว่า
แรกเริ่มที่ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะเห็นว่ามีข่าวอย่างที่สำนวนคุณทนายเรียกว่า "หมวยแก่รังแกเด็กสาว"
ใส่ร้ายป้ายสีเหมือนตัวอิจฉาในละครน้ำเน่าเป็นทำนองบั่นทอนขวัญกำลังใจในการยิงธนูของเด็กที่ท่าทางมีอนาคตจะขึ้นมาเป็นคู่แข่งกับตนได้
ผมจึงนึกถึงเรื่องราวในหนังสือที่ได้อ่านเมื่อตอนเป็นเด็กขึ้นมา
นั่นคือเรื่องมหากาพย์มหาภารตะ คุ้นๆ ว่าน่าจะมีที่เกี่ยวข้อง
พอไปค้นจากสื่อสมัยใหม่ก็พบจริงๆ นั่นคือ "ตอนที่อรชุนไปฟ้องโทรณาจารย์ จนเอกลัพย์ต้องตัดนิ้วโป้งและหมดอนาคตการเป็นนักยิงธนู"
แต่เมื่อหาทางวกวนกว่าจะเข้าประเด็น จนเกือบจะผิดข้อบังคับการประชุมมาตรา ๖๑ จึงทำให้มีเกร็ดนอกประเด็นไปมาก
กระผมก็จะแสดงความรับผิดชอบต่อสมาชิกท่านอื่นด้วยการโม้ต่ออีกสักเล็กน้อย
แต่อาจจะทำได้ไม่มากเพราะผมอ่านเรื่องนี้เมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว
ประเด็นพลความที่ผู้แต่งต้องการสื่อผมก็ไม่มีโอกาสได้พิเคราะห์ใหม่เพราะหนังสือถูกปลวกกินไปหมดแล้ว
ที่พอจำได้บ้างก็เพียงบางตอนที่ตื่นเต้นเป็นที่สนใจสมัยวัยเด็ก
แล้วจับนำเอามาประสมกับข้อวิเคราะห์จากประสบการณ์ส่วนตัวเอาเอง
จึงอยากขอให้ อ.แย็ป ช่วยเสริมต่อในฐานะที่น่าจะคลั่งใคล้ติดตามผลงานของอรชุนมามากกว่าผมครับ
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
